Ήταν μια φορά ένας ορειβάτης και επιχειρούσε μια πολύ δύσκολη αναρρίχηση σε ένα βουνό με έντονη χιονόπτωση. Πέρασε τη νύχτα μαζί με άλλους στο καταφύγιο. Το πρωί το χιόνι έχει σκεπάσει για τα καλά το βουνό, πράγμα που κάνει την αναρρίχηση ακόμη πιο δύσκολη. Δεν θέλει, όμως, να γυρίσει πίσω, κι έτσι, όπως μπορεί, με μεγάλη προσπάθεια και θάρρος, συνεχίζει την αναρρίχηση, συνεχίζει να σκαρφαλώνει στο απόκρημνο βουνό.
Απαραίτητο στοιχείο της αυτοεκτίμησης, είναι να ζει κανείς ξέροντας ότι είναι άξιος αφενός να δεχτεί και αφετέρου να επιτρέψει στον εαυτό του να πάρε από τη ζωή ό,τι θετικό έχει να του δώσει.
Ο Χόρχε Μπουκάι, στο βιβλίο του «Ο Δρόμος της Συνάντησης» αναφέρει τις επικρατέστερες θεωρίες που εξηγούν γιατί και πως ελκύονται δύο σύντροφοι. Σας παραθέτουμε τις τρεις πιο ενδιαφέρουσες.
Προκειμένου να μιλήσουμε για συναισθήματα, θα πρέπει να συμφωνήσουμε σχετικά με το νόημά τους.
Σ’ ένα μακρινό χωριό, κάπου στην Ανατολή, ζούσε ο πιο σπουδαίος ιερωμένος εκείνων των καιρών. Ένας άνθρωπος με μεγάλο κύρος και επιρροή, που παρέμενε απλός και διέθετε απίστευτη σοφία και σπάνια ευαισθησία.
Ο αετός και το γεράκι (ινδιάνικος μύθος): «Αν θέλετε η αγάπη σας να κρατήσει για πάντα, να πετάτε μαζί, αλλά ποτέ δεμένοι.»
Για την ψυχολογία, οποιοσδήποτε τύπος αντίδρασης σ’ ένα ερέθισμα είναι συμπεριφορά, κι ακόμα και η απουσία αντίδρασης θεωρείται αντίδραση.
Εκείνη την πόλη δεν την κατοικούσαν άνθρωποι, όπως όλες τις άλλες πόλεις του πλανήτη. Σ’ εκείνη την πόλη κατοικούσαν πηγάδια. Πηγάδια ζωντανά … αλλά πηγάδια. Τα πηγάδια διέφεραν μεταξύ τους όχι μόνο ως προς τον τόπο όπου είχαν ανοιχτεί, αλλά και ως προς το στόμιο (το άνοιγμα που τα συνέδεε με τον εξωτερικό κόσμο).
ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ μου για τις διαπροσωπικές σχέσεις δημοσιεύτηκε αρχικά στον πρόλογο του βιβλίου μου: Γράμματα στην Κλαούντια, το 1989.
