Για να γιορτάσω το ότι μεγαλώνω, έγραψα κάποτε τα 41 μαθήματα που μου δίδαξε η ζωή. Αυτή είναι η πιο ζητούμενη στήλη που έχω γράψει ποτέ. Το οδόμετρό μου έφτασε τα 90 τον Αύγουστο.

Για να γιορτάσω το ότι μεγαλώνω, έγραψα κάποτε τα 41 μαθήματα που μου δίδαξε η ζωή. Αυτή είναι η πιο ζητούμενη στήλη που έχω γράψει ποτέ. Το οδόμετρό μου έφτασε τα 90 τον Αύγουστο.
Όλες οι γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή μας ερωτευτήκαμε. Κάποιες περισσότερες από μία φορά.
Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, αλλά όποιος και να τα άξιζε, δεν θα σε έκανε να κλάψεις.
Σταμάτα να ψάχνεις για ανθρώπους που δεν σε ψάχνουν…
Σταμάτα να παρακαλάς…
Σταμάτα να λες περισσότερα από όσα είναι απαραίτητα.
Χάνουμε ανθρώπους από τη ζωή μας και καθόμαστε μετά να χάνουμε χρόνο σκεπτόμενοι τα “γιατί”. Γιατί μου μίλησε τόσο άσχημα, γιατί έβγαλε ξαφνικά όλη αυτή την κακία, γιατί χάθηκε, γιατί δε μιλάμε και δε γελάμε όπως πριν, γιατί δε με συγχώρεσε αν έφταιξα κάπου.
Και φτάνει φίλε μου κάποτε η στιγμή που δεν μπορείς άλλο, που βαριέσαι να ασχοληθείς πια, που κουράζεσαι, και ψιθυρίζεις μέσα σου ένα δυνατό “άι στο διάολο”.
Μία φράση που διάβασα κάποτε και μου έμεινε αξέχαστη ήταν: “Αφού είναι τόσοι άνθρωποι μόνοι, γιατί υπάρχουν τόσοι άνθρωποι μόνοι;”
Οι άνθρωποι έχουμε ένα μεγάλο ελάττωμα: είμαστε εγωιστές και κατ’ επέκταση εγωκεντρικοί. Θεωρούμε πως όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας μάς αφορούν. Ή τουλάχιστον συσχετίζονται με εμάς. Πιστεύουμε – καλώς ή κακώς – πως ο περίγυρός μας έχει μια επιρροή πάνω μας.
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑