Πριν κρίνεις κάποιον άνθρωπέ μου, κάνε μία στάση στα άδυτα της ψυχής του. Πέρασε από τα σοκάκια της καρδιάς του. Βάδισε στο παρελθόν του. Φτάσε μέχρι το παρόν του. Και ακολούθησε βήμα με βήμα την διαδρομή του.
«Η φτωχή αυτοεκτίμηση και μια υποανεπτυγμένη αίσθηση αυτοαξίας, αρεστότητας και ελκυστικότητας εμποδίζουν το μοναχικό άτομο να διακινδυνεύσει να κάνει νέες γνωριμίες και σχέσεις» λέει ο νευρολόγος-ψυχίατρος Δρ Νίκος Ε. Δέγλερης, διδάσκων Ψυχοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο ParisV, στη Γαλλία.
Λίγοι από εμάς συνειδητοποιούμε τη δύναμη, την ελευθερία και τη γαλήνη που δημιουργείται από την κατάσταση της αποδοχής.
Ο ορισμός του αρνητικού ανθρώπου συνοψίζεται στη φράση της Γαλλίδας διανοούμενης Jeanne de la Bruyere: «η ευχαρίστηση του να κριτικάρεις σε αποσπά απ’ το να απολαμβάνεις το ωραίο».
Για πες. Τι θυμάσαι; Θυμάσαι τη μπλε ποδιά; Το πολυτονικό; Το δάχτυλο ψηλά; Το «κυρία, κυρία…»; Θυμάσαι τον κουλουρά; Το κουλούρι με τα γαριδάκια; Τη μυρωδιά του μπλε τετραδίου;
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει εισβάλει σε πολλές οικογένειες η χρήση ουσιών. Το πρόβλημα αυτό αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς.
Προκειμένου να μιλήσουμε για συναισθήματα, θα πρέπει να συμφωνήσουμε σχετικά με το νόημά τους.
Η φιλία είναι και αυτή ένας πλατωνικός έρωτας. Αγαπάμε, δίνουμε χρόνο από τον εαυτό μας, επενδύουμε σε ανθρώπους και με αυτό τον τρόπο προσπαθούμε να κάνουμε τη ζωή μας ομορφότερη και πιο υποφερτή.
Δεν μένουνε μόνοι τους οι άνθρωποι επειδή είναι αδύναμοι. Μένουνε μόνοι τους επειδή είναι δυνατοί. Επειδή δεν κουμπώνουν εύκολα σε όλες τις αγκαλιές. Δεν κάνουνε εκπτώσεις στα συναισθήματα τους.
