Όλοι μας έχουμε μια εσωτερική φωνή αυτοκριτικής. Για κάποιους ανθρώπους όμως, η φωνή αυτή είναι πιο δυνατή, αυστηρή, θυμωμένη και ακατάπαυστη. Πολλές φορές, άνθρωποι με κατάθλιψη κάνουν ιδιαίτερα έντονη αυτοκριτική και εμπλέκονται σε αρνητικούς εσωτερικούς διαλόγους με το αυστηρό αυτό κομμάτι του εαυτού τους το οποίο θα ονομάσουμε «εσωτερικό κριτή».
Το πένθος είναι η αντίδραση στην απώλεια ατόμου, καταστάσεως ή αντικειμένου που αποτελούσε αναπόσπαστο και σημαντικό τμήμα της ζωής.
Η Συναισθηματική Προσευχή βασίζεται στο ότι πρέπει να νοιώθουμε σαν να έχει ήδη εισακουστεί η Προσευχή. Ο Κόσμος δεν είναι τίποτα άλλο από μια αντανάκλαση της εσωτερικής μας ύπαρξης, των σκέψεων, συναισθημάτων, πεποιθήσεων, επιθυμιών μας.
Η ζωή είναι μια σειρά δοκιμασιών. Κάποιοι τις περνάνε και άλλοι όχι. Ωστόσο, τα μαθήματα παραμένουν.
Ποιο είναι το πάθος σου; Τι συγκινεί την ψυχή σου και σε κάνει να νιώθεις πως βρίσκεσαι σε απόλυτη αρμονία με το σκοπό για τον οποίο ήρθες σε αυτόν τον κόσμο;
Άμα πεινάς το ξέρεις. Φωνάζουνε τα σπλάχνα σου. Άμα κρυώνεις, το ίδιο. Άμα αγαπάς, πώς να το καταλάβεις; Γιατί: τι είναι η αγάπη;
“Κάθε δρόμος είναι μονάχα ένας δρόμος και δεν είναι ντροπή, ούτε για σένα ούτε για τους άλλους, να τον εγκαταλείψεις κάποια στιγμή, αν έτσι σου υπαγορεύει η καρδιά σου…
Δεν θυμάμαι αν στο είπα ποτέ, αλλά δεν μεγάλωσαν όλα τα κοριτσάκια με το παραμύθι της Σταχτοπούτας.
