Ο δρόμος της προσωπικής ανάπτυξης ξεκινάει από την αυτογνωσία, κι αυτή από την αυτοσυνείδηση, που είναι επίσης το πρώτο και κύριο από τα εσωτερικά βοηθήματα.

Ο δρόμος της προσωπικής ανάπτυξης ξεκινάει από την αυτογνωσία, κι αυτή από την αυτοσυνείδηση, που είναι επίσης το πρώτο και κύριο από τα εσωτερικά βοηθήματα.
Κάθε φορά που βρισκόταν μπροστά μου ένα ποτήρι νερό που δεν ήταν ούτε γεμάτο, μα ούτε κι άδειο, σκεφτόμουν πως θα το χαρακτήριζα. Μισογεμάτο η μισοάδειο;
Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στη ζωή μας είναι να βρούμε έναν άνθρωπο που θα αγαπήσουμε και θα μας αγαπήσει. Η αγάπη είναι αναγκαία και πάρα πολύ σημαντική για τη ζωή μας. Το να βρούμε τον άνθρωπο που θα του δοθούμε και θα μας δοθεί, είναι η σχέση ζωής, είναι η σχέση που θα μας οδηγήσει στην απόλυτη ευτυχία.
Μερικές φορές συμβαίνει να καβγαδίζουμε για κάποιο θέμα με κάποιο φίλο, τους συνεργάτες μας ή τους συγγενείς. Είναι μια άτυχη στιγμή που αποπροσανατολίζει τις σχέσεις μας με αυτά τα πρόσωπα. Τι μπορούμε να κάνουμε όταν οι πληγές είναι ακόμα νωπές και βράζουμε από θυμό ώστε να σβήσουμε όλο αυτό το πάθος και να μην μας επηρεάζει; Μπορούμε με κάποιο τρόπο να εκπαιδεύσουμε τον εγκέφαλό μας να μας απεγκλωβίσει από αυτή την τοξική συνήθεια;
Η Βρετανίδα επταθλήτρια Τζέσικα Ένις κάθεται αναπαυτικά στον καναπέ της και φαντάζεται με κάθε λεπτομέρεια την επικείμενη εμφάνισή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Δημιουργεί στο νου της ολόκληρη τη σκηνή: την είσοδό της στο στάδιο, τη στιγμή που ξεκινά να αγωνίζεται, την επίδοσή της, τα δευτερόλεπτα που ανεβαίνει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Όπως έχουμε παρατηρήσει μέχρι τώρα, δεν αποτελούν όλοι οι άνθρωποι πηγή χαράς, όταν βρίσκονται γύρω μας. Δεν είναι απαραίτητα κακοί άνθρωποι, απλά μπορεί να μην είναι υγιής επιρροή για εμάς.
Το να ανοίγετε κάθε βράδυ την πόρτα σ’ ένα σπίτι στο οποίο δε σας περιμένει κανείς, τουλάχιστον άνθρωπος, δεν είναι και τόσο τρομακτικό τελικά. Για σκεφτείτε το λίγο. Πιο τρομακτικό θα ήταν αν σας περίμενε ένας άνθρωπος τον οποίο πια δεν αντέχετε ή κάποιος που θα σας έλεγε ένα αδιάφορο “καλησπέρα” χωρίς καν να σας κοιτάξει.
Νόμιζα πως είχα χρόνο και έδινα το χρόνο μου στους άλλους.
Αστείρευτος θεωρούσα πως ήταν και έλεγα “δεν πειράζει μωρέ, θα έρθει και η δική μου στιγμή”.
Αδιαφόρησε, πήγαινε αλλού, κοίτα μπροστά, πρόσεχε τον εαυτό σου από ό,τι δεν σου ταιριάζει, από όποιον δεν σε σέβεται. Είτε πρόκειται για ανθρώπους που σε περιβάλλουν είτε πρόκειται για γεγονότα της καθημερινότητας.
Συναισθήματα. Μέρα, και νύχτα γεμίζεις και αδειάζεις από αυτά, άυλες έννοιες αναντικατάστατες για την ζωή σου! Κάθε στιγμή και μια αίσθηση κάθε στιγμή και μια ανάγκη να την αγγίξεις πέρα από την λογική εγκεφαλική εξήγηση.
© 2023 Σχεσεις και Συναισθηματα