Τι θα συνέβαινε άραγε αν δεν εξαρτιόταν τίποτα από εμάς;
Σελίδα 152 από 162
Σε παρακαλώ, θέλω να ξέρεις ότι έχω ανάγκη να με στηρίξεις. Παρόλο που δεν σου το λέω και παρόλο που καμιά φορά επιμένω πως δεν το χρειάζομαι.
Γεννιόμαστε θαρραλέοι ή γινόμαστε; Πότε το θάρρος γίνεται επικίνδυνο και πότε μετατρέπεται σε θράσος; Και, τελικά, πόση δόση θάρρους χρειαζόμαστε στη ζωή μας;
Περί των σκοπών και προθέσεων και σχεδίων σου μη μιλάς ποτέ σε κανένα παρά μόνον σε πρόσωπο για την φιλία του οποίου έχεις πλήρη βεβαιότητα – την φιλία του οποίου έχεις πολλές φορές δοκιμάσει και το οποίο δεν σε φθονεί αλλά ειλικρινώς επιθυμεί, όσον και συ, να λάβεις το ποθούμενο. Η τήρηση της εχεμύθειας αυτής απείρως αυξάνει την ελκτική δύναμη της διανοίας σου. Θυμήσου ότι και οι τοίχοι έχουν αυτιά.
Όσοι από εμάς ξεκινάμε μια σχέση με το φόβο ότι θα αποτύχει ή θα μας προκαλέσει πόνο το πιθανότερο είναι ν’ αποδειχθούμε προφήτες.
Για να απελευθερωθούμε από ένα συναίσθημα, χρειάζεται να καταλάβουμε πώς δημιουργείται. Τι είναι λοιπόν αυτό που δημιουργεί τα συναισθήματά μας;
Σημαντική αιτία σύγκρουσης είναι η κατάχρηση που κάνουμε σ’ αυτή την καταπληκτική μας ικανότητα, τη φαντασία.
Η αδικία μπορεί να προκαλέσει μεγάλη στενοχώρια στον άνθρωπο. Τόσο μεγάλη που να οδηγηθεί και σε κατάθλιψη!
Λένε ότι η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται και έχουν δίκιο. Είτε μιλάμε για έναν έρωτα στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο, εκείνο το αγόρι γυρίζει συνεχώς στο μυαλό σου, ιδιαίτερα μετά από κάθε χωρισμό.
