Μερικές από τις πιο σημαντικές και υπολογίσιμες ανθρώπινες ιδιότητες – αυτοπεποίθηση, ανάληψη ρίσκου, υπομονή, ανεξαρτησία – μπορεί να εμποδιστούν στην ανάπτυξή τους από τους αόρατους τρόπους με τους οποίους επικοινωνούμε με τα παιδιά μας.
Σελίδα 153 από 162
Όταν όλα πάνε καλά είναι πολύ ευκολότερο να είμαστε θετικοί και αισιόδοξοι. Η θετική σκέψη και η αισιοδοξία είναι όμως ακόμα πιο σημαντικές όταν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά όσο θα θέλαμε ή όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες.
Κατά τον Αριστοτέλη, στο παιχνίδι της ζωής υπάρχουν πάντα οι παίκτες, υπάρχουν και οι θεατές.
Ο Λέο Μπουσκάλια μέσα από το βιβλίο του «Να ζεις, ν’ αγαπάς, να μαθαίνεις» μας δίνει 10 λέξεις οδηγό για να μας συντροφεύουν στο ταξίδι της ζωής μας.
Ο βαθμός σοβαρότητας που μπορεί να πάρει αυτή η ζήλια, εξαρτάται από το τι φοβάσαι να χάσεις. Συνήθως ο φόβος αυτός παίρνει τρεις μορφές:
Ο ψυχολόγος Άλμπερτ Έλις μας προτείνει να ξανασκεφτούμε τα «πρέπει» που μας καταδυναστεύουν. Το μεγαλύτερο μέρος του συναισθηματικού πόνου και οι ψυχολογικές διαταραχές είναι άσκοπες, υπερβολικές αντιδράσεις και μπορούν να μειωθούν σημαντικά.
Αυτοεκτίμηση είναι μια έμφυτη κινητήρια δύναμη του ατόμου για την ζωή. Είναι μια εσωτερική δύναμη που συμβάλει στην αρμονική εκτέλεση όλων των λειτουργιών του ατόμου (γνωστικών, συναισθηματικών, ψυχολογικών κτλ) αλλά και στην ανάπτυξή του. Η αυτοεκτίμηση είναι το αίσθημα της βαθιάς εμπιστοσύνης προς τον εαυτό μας που μας πηγαίνει πέρα από αυτό που κατέχουμε, που γνωρίζουμε ή που έχουμε επιτύχει.
Καθώς αρχίζουμε να μεγαλώνουμε και να ωριμάζουμε, αρχίζουμε ν’ αναπτύσσουμε και τη δικιά μας προσωπικότητα. Ο χαρακτήρας μας θα έχει τόσους «συναισθηματικούς μηχανισμούς άμυνας», όσους αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε να έχουμε για να αισθανόμαστε ασφάλεια και σιγουριά.
Η απώλεια ελπίδας/απελπισία συχνά προκαλείται από μεγάλες προκλήσεις και δυσκολίες στη ζωή μας και συνδυάζεται από μελαγχολική διάθεση και σκέψεις αρνητικότητας για το μέλλον. Στην καθημερινότητα μας, η εποχή που ζούμε συχνά ενισχύει την αρνητικότητα που μπορεί να απορρέει από τις προσωπικές δυσκολίες κάνοντας μας όλο και πιο δύσπιστους απέναντι σ’ ένα καλύτερο αύριο.
Πολλές φορές, συμβουλεύοντας κάποιον που έχει πρόβλημα συνεννόησης με ένα δικό του άνθρωπο, του προτείνουμε με θέρμη να μιλήσει ανοιχτά για το πρόβλημά του σ’ αυτόν που του το προξενεί. Να του εξομολογηθεί τις σκέψεις του, την αντίρρησή του, την πίκρα του, το θυμό του. Ό,τι τέλος πάντων μπλοκάρει και ταλαιπωρεί τη σχέση τους. Συχνά μας απαντάει πως όχι, αυτό δε γίνεται.
