Κατηγορία: Σκέψεις (Σελίδα 1 από 33)

Κάποιες φορές, όσο πιο δυνατός είσαι, τόσο πιο εύκολα πέφτουν όλοι αλλά και όλα πάνω σου.
Οι προφάσεις πολλές.
Το στανταράκι, είναι δυνατός μωρέ αυτός, αντέχει.

Ο άνθρωπος όταν μένει πολύ καιρό μόνος του αγριεύει…
Αγριεύει και ξεχνάει…

Έχουμε την τάση οι άνθρωποι να προσπαθούμε απεγνωσμένα να διατηρήσουμε τη φαινομενική ισορροπία που χαρακτηρίζει τις ζωές μας, πέφτοντας στην παγίδα του συμβιβασμού και της αποδοχής. Ακολουθώντας μια προκαθορισμένη ρουτίνα που μας προσφέρει τον έλεγχο που πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε, βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στη μουντή καθημερινότητά της.

Ξυπνάς στη μέση της νύχτας μούσκεμα από τον ιδρώτα. Όλα αυτά που δεν είπες πάλι σε έπνιξαν στον ύπνο σου. Θυμώνεις κάθε φορά με τον εαυτό σου και λες «Φτάνει τελευταία φορά. Την επόμενη φορά θα απαντήσω.»

Γνωρίζεις τι πάει να πει, η έκφραση «έπιασα πάτο»; Έρχεται εκείνη τη στιγμή που συνειδητοποιείς πως πλέον είσαι μόνος, τουλάχιστον έτσι νιώθεις. Όλα γύρω σου έχουν πια γκρεμιστεί, κάθε σταθερά σου έχει μεταμορφωθεί σε μεταβλητότητα.

Θέλω τη ζωή μου πίσω! Ένα μήνυμα είναι αρκετό για να σου φτιάξει την ημέρα! Ένα μήνυμα χαράς που μοιράζεται και μοσχοβολά!

Θα έρθει κάποια στιγμή ένας άνθρωπος στη ζωή σου, που δεν θα σου πει κανένα “θα”. Δεν θα σου δώσει υποσχέσεις, δεν θα σου πει λόγια. 

Φεύγω από σένα. Φεύγω για μένα. Φεύγω από μένα. Ένα ασταμάτητο φευγιό η ζωή, με ανθρώπους που μέχρι να κλείσεις τα μάτια σου, έχουν φύγει.