Ο ψυχολόγος Άλμπερτ Έλις μας προτείνει να ξανασκεφτούμε τα «πρέπει» που μας καταδυναστεύουν. Το μεγαλύτερο μέρος του συναισθηματικού πόνου και οι ψυχολογικές διαταραχές είναι άσκοπες, υπερβολικές αντιδράσεις και μπορούν να μειωθούν σημαντικά.
Ετικέτα: ψυχολογία (Σελίδα 13 από 13)
Καθώς αρχίζουμε να μεγαλώνουμε και να ωριμάζουμε, αρχίζουμε ν’ αναπτύσσουμε και τη δικιά μας προσωπικότητα. Ο χαρακτήρας μας θα έχει τόσους «συναισθηματικούς μηχανισμούς άμυνας», όσους αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε να έχουμε για να αισθανόμαστε ασφάλεια και σιγουριά.
Η απώλεια ελπίδας/απελπισία συχνά προκαλείται από μεγάλες προκλήσεις και δυσκολίες στη ζωή μας και συνδυάζεται από μελαγχολική διάθεση και σκέψεις αρνητικότητας για το μέλλον. Στην καθημερινότητα μας, η εποχή που ζούμε συχνά ενισχύει την αρνητικότητα που μπορεί να απορρέει από τις προσωπικές δυσκολίες κάνοντας μας όλο και πιο δύσπιστους απέναντι σ’ ένα καλύτερο αύριο.
Όλες οι δυστυχίες του ανθρώπου απορρέουν απ’ την ανικανότητά του να καθίσει σ’ ένα δωμάτιο μόνος και σιωπηλός. ΠΑΣΚΑΛ
«Όταν ένας τοξότης σημαδεύει το στόχο του χωρίς βλέψεις, αποδίδει το μέγιστο των δυνατοτήτων του. Αν σημαδεύει το στόχο του για ένα βραβείο, έχει ήδη κυριευτεί από νευρικότητα. Αγωνιά. Σκέφτεται περισσότερο τη νίκη παρά τη ρίψη – και η επιθυμία του να νικήσει απομυζά τη δύναμή του.» Τσουάνγκ Τζου
Ως παιδιά, καθώς μεγαλώνουμε, αρχίζουμε να βιώνουμε κάποια στιγμή απογοήτευση επειδή οι ανάγκες μας δεν ικανοποιούνται πάντα και φυσικά προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να τις ικανοποιήσουμε. Θέλουμε να πάρουμε αυτό που επιθυμούμε από τους άλλους ανθρώπους, και επίσης να εξασφαλίσουμε ότι οι άλλοι δεν παίρνουν από μας αυτό που δε θέλουμε να τους δώσουμε.
«Παίρνω πλήρη ευθύνη εδώ και τώρα για κάθε μου εμπειρία, διότι αυτό που δημιουργεί τις πράξεις μου και επηρεάζει τις αντιδράσεις των ανθρώπων γύρω μου, είναι ο δικός μου προγραμματισμός».
Η κατανόηση από τους άλλους είναι πολύ σημαντική αν θέλουμε να καταλάβουμε τον εαυτό μας. Όσο περισσότερο μοιραζόμαστε τον εαυτό μας με τους άλλους, τόσο καλύτερα μπορούμε να τον γνωρίσουμε.
Οι άντρες και οι γυναίκες βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά. Γενικά, οι άντρες βλέπουν τον κόσμο μέσα από ένα “περιορισμένο οπτικό πεδίο”, ενώ οι γυναίκες βλέπουν τον κόσμο πιο “πλατιά”. Και οι δυο οπτικές είναι εξίσου ακριβείς.
Ο σημαντικότερος τρόπος με τον οποίο ένας άνθρωπος πληγώνει τον εαυτό του, είναι ο υποκειμενικός. Ασκεί βία στον εαυτό του μέσα από έναν αρνητικό διάλογο.
