“Κάθε δρόμος είναι μονάχα ένας δρόμος και δεν είναι ντροπή, ούτε για σένα ούτε για τους άλλους, να τον εγκαταλείψεις κάποια στιγμή, αν έτσι σου υπαγορεύει η καρδιά σου…
“Κάθε δρόμος είναι μονάχα ένας δρόμος και δεν είναι ντροπή, ούτε για σένα ούτε για τους άλλους, να τον εγκαταλείψεις κάποια στιγμή, αν έτσι σου υπαγορεύει η καρδιά σου…
Υπάρχουν, πάντα άνθρωποι που μπορούν να μας δώσουν μια μικρή γεύση από τη «σοφία» τους. Όπως στην περίπτωση του γράμματος μιας 83χρονης γυναίκας, η οποία μας δίνει μαθήματα ζωής…
Κατά βάθος το ξέρουμε – το αναγνωρίζουμε τις σπάνιες εκείνες μέρες που δεν έχουμε απολύτως τίποτα να κάνουμε. Που απλά ξαπλώνουμε στα βότσαλα και τα χαϊδεύουμε με τα δάχτυλά μας ή που στεκόμαστε πίσω από το παγωμένο τζάμι, πίνοντας ένα ζεστό τσάι και κοιτάζοντας τα φωτάκια στο απέναντι μπαλκόνι.
Η πιο όμορφη ηλικία για μια γυναίκα αρχίζει όταν σταματά να περιμένει την ευτυχία από έναν άντρα ή από κάποια εξωτερική πηγή και αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού της.
Ζούμε σ’ έναν κόσμο που μεταβάλλεται. Η κοινωνία αλλάζει συνεχώς. Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν. Το σώμα μας αλλάζει, όπως και αυτά που μπορούμε να κάνουμε με το σώμα μας. Τα ενδιαφέροντα και οι ανάγκες μας ευτυχώς εξελίσσονται, όπως και τα ενδιαφέροντα και οι ανάγκες των κοντινών μας ανθρώπων. Η οικονομική κατάστασή μας αλλάζει. Η παγκοσμιοποίηση αλλάζει τις κοινωνίες και τις αξίες. Τελικά, η μόνη αμετάβλητη πραγματικότητα είναι η ίδια η αλλαγή.
Τι είναι η ευτυχία; Στιγμές είναι. Από εκείνες που σου κόβουν την ανάσα, που σε γεμίζουν ευφορία, που σε κάνουν να λάμπεις.
Ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος είναι εκείνος που φέρνει στην επιφάνεια και ασκεί ότι είναι καλύτερο για τον ίδιο. Η ευτυχία και η αρετή συμπληρώνουν η μία την άλλη.
Η Lydia Sohn, συγγραφέας, ομιλήτρια και ιερέας, αφού ήρθε σε επαφή με ανθρώπους που είχαν δύο και τρεις φορές τα χρόνια της και προέρχονταν από διαφορετικά περιβάλλοντα και κουλτούρες, κατέληξε στο συμπέρασμα πως όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου ή καταγωγής, μοιραζόμαστε τους ίδιους φόβους και απολαμβάνουμε τις ίδιες χαρές.
Σ’ έναν διάλογο, μεταξύ του Καλλικλή και του Σωκράτη, ο Καλλικλής υποστηρίζει ότι ευτυχία είναι η ικανότητα να είσαι ευτυχισμένος, δηλαδή να χρησιμοποιείς όλα τα διαθέσιμα μέσα για να ζωντανέψεις και να τροφοδοτήσεις τα πιο ισχυρά πάθη. Μόνον οι ισχυρότεροι, εκείνοι που διαθέτουν όλες τις ικανότητες, τα μέσα, τα χαρίσματα, κ.λπ. μπορούν να αποκτήσουν την ευτυχία αυτή.
Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι γελαστοί, χαρούμενοι και αισιόδοξοι ό,τι κι αν τους συμβαίνει; Θεωρείς πως αυτοί είναι οι προνομιούχοι της ζωής που τους τα έφερε όλα δεξιά και γι’ αυτό δεν παραπονιούνται; Ή μήπως θεωρείς πως η τύχη υπήρξε πάντα με το μέρος τους και δεν έχουν απογοητευτεί, δεν έχουν κλάψει, δεν έχουν πονέσει ποτέ;
© 2024 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑