Τα πρώτα αισθήματα κατωτερότητας τα βιώνουμε στην αρχή της παιδικής ηλικίας. Το κόμπλεξ κατωτερότητας αντανακλά την αίσθηση ότι κάποιος είναι κατώτερος από τους άλλους. Η αίσθηση αυτή πηγάζει από πολλούς παράγοντες, βιολογικούς και κοινωνικούς – που επηρεάζουν τον χαρακτήρα του ατόμου και ειδικότερα την αυτοεκτίμησή του.
«Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη». Κάπως έτσι ξεκινάει βιβλίο του ο Νίκος Καζαντζάκης.
Οι ημέρες των Χριστουγέννων φέρνουν τόση χαρά που αρκούν για να «γεμίσουν» οι μπαταρίες, για τους περισσότερους ανθρώπους, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Αιώνιο το ερώτημα που αποτελεί τροφή για σκέψη και συζήτηση στους αιώνες των αιώνων. Πορευόμαστε με βάση το μυαλό ή τη καρδιά; Τι είναι πιο σωστό; Λογική ή συναίσθημα;
Τι είναι η ευτυχία; Στιγμές είναι. Από εκείνες που σου κόβουν την ανάσα, που σε γεμίζουν ευφορία, που σε κάνουν να λάμπεις.
Μερικές φορές φαίνεται σαν να υπάρχει ένα μαγικό φίλτρο που κάνει τα άτομα με υψηλή αυτοπεποίθηση να αντιμετωπίζουν κατάματα τον φόβο και όλους τους υπόλοιπους να αποφεύγουν να εμπλακούν.
Δεν τον χαρακτηρίζει το φύλο του, αλλά ο αυτοσεβασμός και η προσωπικότητά του. Δεν ξεχωρίζει για τη σωματική του διάπλαση, αλλά για το ήθος του και την τιμή του. Δεν τον ορίζει η αρρενωπότητά του αλλά η σωστή στάση ζωής και τα εσωτερικά χαρίσματά του.
Εκείνοι που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται σαν παιδιά, σαν παιδιά που δυστυχώς διδάχτηκαν ορισμένα μόνο μαθήματα. Κάποιοι δεν τους κάλυψαν την ύλη, δεν τους έδωσαν ένα βασικό μάθημα που θα αποτελούσε εφόδιο για τη ζωή τους.
Αυτή η στρατηγική λειτουργεί ακόμα κι αν δεν έχετε παιδιά σπίτι σας, είτε δεν είχατε ποτέ δικά σας παιδιά. Μπορείτε να περάσετε λίγο χρόνο με τα παιδιά άλλων ανθρώπων, ή απλώς να τα παρατηρήσετε σε μια παιδική χαρά. Παρόλο που δε συμβαίνει πάντα κάτι τέτοιο, τον περισσότερο καιρό τα παιδιά ζουν ενστικτωδώς τη στιγμή. Και αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο για τα μικρότερα παιδιά.
Έχουμε διαβάσει πολλά άρθρα για το πόσο δύσκολο είναι να αγαπήσουμε τους άλλους, όταν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας. Εδώ όμως θα στρέψουμε την προσοχή μας στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όταν οι άλλοι δεν αγαπούν τον εαυτό τους μέσα σε μια σχέση. Τα περισσότερα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά προέρχονται από την ίδια την αποστροφή του ατόμου προς τον ίδιο τον εαυτό του, κάτι που επεκτείνεται στη σχέση του με τους άλλους ανθρώπους.
