Περίμενα πολλά χρόνια μέχρι να έρθει η στιγμή που θα κρατάω στην αγκαλιά μου από τη μια τον σύντροφο της ζωής μου κι από την άλλη την κόρη μου. Χρόνια που έδινα, κι έδινα, κι έδινα και το μόνο που έπαιρνα πίσω ήταν αναπάντητα μηνύματα, φρούδες υποσχέσεις και άνθρωποι κενοί και ψεύτικοι.

Απόψε αγαπημένο μου πλάσμα σε σκέφτομαι έντονα, όχι γιατί έχω καιρό να σου γράψω, αλλά επειδή νιώθω πως έχεις ανάγκη να ξεσκάσεις. Ήθελα να σου μιλήσω για τη γαλήνη της ψυχής σου, που όλο και πιο μακριά της στέκεσαι. Για πράγματα που ασυνείδητα αποφεύγεις να κάνεις, χωρίς στην πραγματικότητα να υπάρχει λόγος.

Μην υποτιμάς τους ανθρώπους που σωπαίνουν αγάπη μου. Δεν είναι ότι δεν μπορούν να αντιμιλήσουν. Να σε βάλουν στη θέση σου. Να σε πληγώσουν. Να σου μιλήσουν με άσχημα λόγια. Να σε υποτιμήσουν. Να σε κρίνουν. Να σε κατηγορήσουν, όπως ο κάθε ένας μπορεί να θεωρεί. Απλά επιλέγουν τη σιωπή. Γιατί η σιωπή είναι η δύναμή τους.