Κατηγορία: Σκέψεις (Σελίδα 5 από 32)

Χανόμαστε καθημερινά σε ένα κυνήγι των υποχρεώσεων, των πρέπει, των φιλοδοξιών μας και ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι!

Αν κάτι αξίζει σε αυτή την ζωή είναι να έχεις κάτι να αγαπάς. Να αγαπάς μέχρι το μεδούλι. Μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Η αγάπη είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων. Όταν είναι δε αμφίδρομη τότε σίγουρα πρέπει να έχεις σταθεί πολύ τυχερός.

Γράφω για εκείνους που αθόρυβα φωλιάζουν στον πόνο, για εκείνους που η απώλεια γίνεται μαχαιριές στο κορμί τους. Θέλω να αγγίξω τις καρδιές τους, να τους ανακουφίσω, να μπορέσουν να αφεθούν για λίγο, να ξεκουραστούν.

Δεν δίνω δεκάρα και δεν θα δώσω ποτέ ξανά για όλους αυτούς που δεν αξίζουν την προσοχή μου, την φιλία και την παρέα μου.

Όλοι έχουμε την δική μας μοναδική ιστορία στην ζωή. Όλοι έχουμε το δικό μας ταξίδι να ακολουθήσουμε. Μια αναζήτηση για τα πράγματα που κινητοποιούν την ψυχή μας. Έναν στόχο που χρειάζεται να εκπληρώσουμε πριν τελειώσει ο χρόνος μας εδώ. Όλοι έχουμε ένα διαφορετικό δρόμο στην ζωή με εμπειρίες που προοριζόμαστε να ζήσουμε.

Πόσες φορές σου έχει πει κάποιος πως όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο; Πόσες φορές έχεις ακούσει πως ανεξάρτητα από το πόσο έχεις στεναχωρηθεί ή πληγωθεί, υπάρχει πάντα κάτι καλό σε αυτό;

Η ζωή έκτος από ωραίο ταξίδι, είναι και ένας αδιάκοπος αγώνας. Αγώνας με μάχες. Με νίκες πανηγυρικές και ήττες καταστροφικές. Τις μεγαλύτερες μάχες, όμως, τις δώσαμε με τον εαυτό μας. Συνήθως δεν τις έμαθε κανείς. Τις πνίξαμε μέσα μας, δεν μιλήσαμε για αυτές ποτέ και πουθενά, ειδικά όταν νιώσαμε νικημένοι και προδομένοι από τον εαυτό μας πρώτα.