Πάντα με ενοχλούσαν οι περαστικοί, τόσο που σταδιακά άρχισα να αναπτύσσω μια αλλεργία απέναντί τους. Όχι αυτοί στο δρόμο, στο λεωφορείο ή το καφέ, αυτοί είναι αδιάφοροι και κάποιες φορές χρήσιμοι για να ρωτήσεις κατά πού πέφτει καμιά οδός ή να ζητήσεις καρέκλα και φωτιά αν ξεμείνεις από αναπτήρα.
Περισσότερα
Το μίσος είναι φυλακή… Η οργή, ο θυμός, μειώνει την καλή πλευρά του χαρακτήρα σου και ευτελίζει την προσωπικότητά σου, γι’ αυτό αποφύγετέ τα και αν δεν γίνεται διαφορετικά μη δίνετε πολύ χρόνο σ’ αυτούς που σας τα προκαλούν…
Περισσότερα
Ανοίξτε τους την πόρτα να φύγουν. Κανένα μην κρατήσετε ποτέ με το ζόρι. Ό,τι κι αν ζήσατε στο παρελθόν, δεν είναι πια τίποτα άλλο από μια ξεθωριασμένη ανάμνηση.
Περισσότερα
Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να του χαρίζεις αγκαλιές και χάδια και να τον φροντίζεις. Για να ξέρει τι επιτρέπεται στους άλλους , όχι λιγότερα, και σε αυτούς να δίνει τα πιο πολλά, τα πιο ιδιαίτερα και τα πιο ξεχωριστά.
Περισσότερα
Είμαι βέβαιη, ότι δεν είμαι η μόνη που έχει κραυγαλέα παραδείγματα μέσα στην ίδια της την οικογένεια, αδελφιών να μη μιλούν μεταξύ τους: Η μαμά μου με τον αδερφό της, για παράδειγμα, αν μπορούσαν δεν θα συναντιόντουσαν ποτέ ξανά στη ζωή τους –τόσο κακή σχέση έχουν.
Περισσότερα
Άλλο ένα βράδυ που γυρνάς στο σπίτι κουρέλι, νιώθεις εξαντλημένος, τα βήματα σου αργά, νωχελικά, σέρνουν το κουφάρι του εαυτού σου.
Περισσότερα
Η μητέρα μας θα είναι πάντα ο άνθρωπός μας. Ακόμα κι όταν τσακωνόμαστε, όταν μας εκνευρίζει, όταν φεύγουμε μακριά της για σπουδές, όταν κάνουμε οικογένεια ή όταν έρθει η ώρα να μας αποχαιρετήσει για πάντα, στο μυαλό και στην καρδιά μας θα είναι πάντα η μάνα μας. Ο άνθρωπός μας. Η γυναίκα που δεν έφυγε από κοντά μας ούτε για μια στιγμή…
Περισσότερα
Έχει πολλά να σου διδάξει η αχαριστία. Στην αρχή, δεν την καταλαβαίνεις. Κάνει αισθητή την παρουσία της σιγά σιγά. Κινείται υποχθόνια και κάνει τη δουλειά της. Δεν μπορείς να της αντισταθείς.
Περισσότερα
Μια ζωή μεγάλωσα κάνοντας το σωστό. Εκείνο το σωστό που οι άλλοι είχαν ορίσει για μένα χωρίς εμένα. Εκείνο το σωστό που μου είχαν επιβάλλει από μικρό παιδί. Μου είχαν πιπιλίσει το μυαλό να είμαι πάντοτε το “καλό παιδί”. Αυτό σήμαινε πάντοτε να υπακούω στους άτυπους κανόνες που μου είχαν ορίσει.
Περισσότερα
Η ευτυχία είναι σιωπηλή. Περπατάει αθόρυβα και μιλάει ψιθυριστά. Δε θέλει να την ακούσει και να τη δει κανείς. Δεν αποζητά το θαυμασμό των αγνώστων, δεν επιδιώκει να τραβάει το θαυμασμό των ανθρώπων. Ζει για εκείνη, υπάρχει για εκείνη και για τον άνθρωπο που τη βιώνει. Δεν έχει αγωνία αν θα την πιστέψει κάποιος, δεν αγχώνεται προκειμένου να πείσει τους άλλους για την ύπαρξή της.
Περισσότερα
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑