Προσπαθώντας συνεχώς να βρεις το δίκιο σου, χάνεις την ίδια σου τη ζωή. Στην τελική, η ψυχική σου ηρεμία, έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, από την δικαίωση της σκέψης σου.

Προσπαθώντας συνεχώς να βρεις το δίκιο σου, χάνεις την ίδια σου τη ζωή. Στην τελική, η ψυχική σου ηρεμία, έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, από την δικαίωση της σκέψης σου.
“Δεν χρειάζεται να σου αρέσει αυτό που συμβαίνει στη ζωή σου, όμως πρέπει να αποδεχτείς, ότι συμβαίνει.” Όσο ο άνθρωπος δεν αποδέχεται την πραγματικότητα είναι αδύναμος να διακρίνει το ρόλο του, και πώς έχει συμβάλει στη διαμόρφωσή της. Η ανικανότητα να αποδεχτεί κάποιος την πραγματικότητα, ισοδυναμεί με την άρνηση να κάνει μια συνειδητή επιλογή.
Όλοι οι άνθρωποι κουβαλούν τη δική τους ιστορία, τα δικά τους βιώματα. Άλλοι έχουν ευτυχισμένο παρελθόν ή παρόν, και άλλους κάτι τους έχει πονέσει και υποφέρουν. Με κάποιο τρόπο, όμως, θα περάσουμε από κάποιες δοκιμασίες, οι οποίες, ως εμπειρίες ζωής, θα σχηματίσουν τον τρόπο σκέψης μας και το ποιόν του χαρακτήρα μας.
Κάποτε ένας από τους αγαπημένους μου φιλοσόφους, ο κορυφαίος Αριστοτέλης είχε πει: ‘’ Η ευτυχία δεν βρίσκεται στα πλούτη αλλά στην ηρεμία της ψυχής…’’
«Αυτή πια η ανόητη προσμονή σου πως οι άλλοι κάποτε θα αλλάξουν. Ξέχνα την, να χαρείς. Οι άλλοι την έχουν καταβρεί στην πουπουλένια σου πλατούλα. Εσύ να αλλάξεις ρότα. Τώρα. Αν μπορείς» – Αλκυόνη Παπαδάκη
Η απώλεια ενός ανθρώπου, ενός αγαπημένου μας προσώπου, είναι από τα χειρότερα πράγματα, που μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου. Γεγονός, που θα κουβαλάει για πάντα μέσα του, αυτός που μένει πίσω. Γεγονός, που δεν θα ξεχάσει ποτέ.
Ένας εθισμός — δηλαδή μια επίμονη ανάγκη να καταναλώσετε μια ουσία ή να διαπράξετε μια πράξη— διαφέρει από έναν καταναγκασμό, ο οποίος είναι μια συντριπτική και ακαταμάχητη παρόρμηση για δράση. Συνήθως μια καταναγκαστική πράξη είναι αποτέλεσμα παρεμβατικών σκέψεων (ιδεοληψιών) που αναγκάζουν το άτομο να ενεργήσει, ενώ ο εθισμός είναι περισσότερο μια συνήθεια που δεν συνοδεύεται απαραίτητα από ιδεοληπτική σκέψη. Ένα άτομο που βιώνει είτε εθισμό είτε καταναγκασμούς μπορεί να ωφεληθεί από το να μιλήσει με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας.
Κάποτε ο διάσημος Ουγγροαμερικανός ψυχίατρος Thomas Szasz (1920-2012) δήλωσε πως στη φύση του ανθρώπου «Ο ανόητος ούτε συγχωρεί ούτε ξεχνά. Ο αφελής και συγχωρεί και ξεχνά. Ο έξυπνος συγχωρεί, αλλά δεν ξεχνά».
Το guilt tripping είναι έμμεσο και χειριστικό και κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται άσχημα για τον εαυτό τους.
Από μωρό ακόμη έμαθες να αναγνωρίζεις έναν μόνο άνθρωπο, να μυρίζεις και να στηρίζεσαι σε έναν μόνο άνθρωπο που αργότερα θα ανακαλύψεις ότι τον λένε Μαμά…
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑