Καθώς κοιτάς πίσω στη ζωή σου, θα συνειδητοποιήσεις ότι πολλές φορές όταν νόμιζες ότι είχες χάσει κάτι καλό, στην πραγματικότητα κατευθυνόσουν προς κάτι καλύτερο. Δεν μπορείς να ελέγξεις τα πάντα.
Ετικέτα: εαυτός (Σελίδα 6 από 7)
Η πιο ουσιαστική μορφή της αποδοχής είναι η αποδοχή του εαυτού μας. Είναι η αυτοαμφισβήτησή μας που μας κάνει να απορρίπτουμε τους άλλους και τις καταστάσεις της ζωής, ιδιαίτερα όταν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θέτουν σε κίνδυνο την αξία μας.
Κάπου διάβασα, ότι ο καθένας από εμάς, είναι μια αντανάκλαση της σχέσης που έχει με τον εαυτό του και φέρεται ανάλογα.
Όπου κι αν πάμε, παίρνουμε μαζί μας ολόκληρο τον εαυτό μας, και τον ευχάριστο και το δύσκολο. Και τον ευτυχισμένο και τον αγχωμένο.
Ένα από τα βασικά ζητήματα που χρειάζεται να αρχίσουμε να εξερευνάμε είναι η θεραπεία του ξεχασμένου παιδιού μέσα μας, που οι περισσότεροι από μας το έχουμε αγνοήσει για πάρα πολύ καιρό.
Η ζωή βρίσκεται σε μια συνεχή κατάσταση αλλαγής. Τίποτα δεν παραμένει όπως είναι. Όντα γεννιούνται, αναπτύσσονται, ωριμάζουν, φθείρονται και πεθαίνουν.
Σε σένα αναφέρομαι κακέ μου εαυτέ ή ακόμη πιο σωστά προγραμματισμένε, καλά κατάλαβες, σε σένα που περνιόσουν για καλός και άψογος. Γνωρίζεις ασφαλώς πόσες φορές με τρόμαξες, πόσες φορές με σταμάτησες. Με προφύλαξες από το να μη ζω, με δίκασες, με καταρράκωσες, με μάλωσες, με κρατούσες πίσω ωθώντας με να παρακολουθώ την ζωή μου μέσα από μια απαστράπτουσα κρυστάλλινη γυάλα χωρίς να μου επιτρέπεις να ζω, με έκανες να με μισώ, με απογοήτευσες.
