Αν υπάρχει κάποιος πάνω σε αυτόν τον πλανήτη για τον οποίο μπορείς και πρέπει να είσαι σίγουρος, αυτός είναι αδιαμφισβήτητα ο εαυτός σου. Αυτός είναι πάντα εκεί για σένα, αυτός σε στηρίζει, αυτός σε αντέχει, αυτός σου δίνει ώθηση να προχωράς.

Αν υπάρχει κάποιος πάνω σε αυτόν τον πλανήτη για τον οποίο μπορείς και πρέπει να είσαι σίγουρος, αυτός είναι αδιαμφισβήτητα ο εαυτός σου. Αυτός είναι πάντα εκεί για σένα, αυτός σε στηρίζει, αυτός σε αντέχει, αυτός σου δίνει ώθηση να προχωράς.
«Κλείσε μερικές πόρτες σήμερα. Όχι εξαιτίας της περηφάνιας σου, της ανικανότητάς σου ή της αλαζονείας σου, αλλά γιατί δεν οδηγούν πουθενά» – Paulo Coelho
Μια ζωή μεγάλωσα κάνοντας το σωστό. Εκείνο το σωστό που οι άλλοι είχαν ορίσει για μένα χωρίς εμένα. Εκείνο το σωστό που μου είχαν επιβάλλει από μικρό παιδί. Μου είχαν πιπιλίσει το μυαλό να είμαι πάντοτε το “καλό παιδί”. Αυτό σήμαινε πάντοτε να υπακούω στους άτυπους κανόνες που μου είχαν ορίσει.
Η αβεβαιότητα και ο φόβος για το άγνωστο οδηγεί πολλούς ανθρώπους στην κατάθλιψη, τον εθισμό σε ουσίες και άλλες συμπεριφορές με τις οποίες οι ίδιοι σαμποτάρουν τον εαυτό τους.
Αντί να σπαταλάς τεράστια ποσά ενέργειας ελπίζοντας να αλλάξεις τους πάντες και τα πάντα, άρχισε να αλλάζεις τον εαυτό σου. Την επόμενη φορά που θα νιώσεις ότι έχει κολλήσει σε ένα οικείο σου μοτίβο, ρώτα τον εαυτό σου: «Πώς τα κατάφερα και ξαναζώ την ίδια εμπειρία;»
Κάπως έτσι λειτουργεί η πίστη: όταν πλέον εμπιστεύεσαι, με κάποιο σχεδόν μαγικό τρόπο, όλα ξεκαθαρίζουν. Αλλά έχουμε παρεξηγήσει τις έννοιες και έχουμε παρερμηνεύσει τις λέξεις που χρησιμοποιούμε αλόγιστα στην καθημερινότητα μας.
Συζητώντας με τους ανθρώπους, όταν ρωτάω τι έχουν κάνει ως τώρα για να αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα, ακούω πολύ συχνά την απάντηση «υπομονή». Και εξηγούν “νόμιζα ότι θα άντεχα”, “περίμενα ότι ο άλλος θα το καταλάβει από μόνος του”, “πίστευα ότι μετά δεν θα με πειράζει τόσο”.
Ζούμε σ’ έναν κόσμο που μεταβάλλεται. Η κοινωνία αλλάζει συνεχώς. Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν. Το σώμα μας αλλάζει, όπως και αυτά που μπορούμε να κάνουμε με το σώμα μας. Τα ενδιαφέροντα και οι ανάγκες μας ευτυχώς εξελίσσονται, όπως και τα ενδιαφέροντα και οι ανάγκες των κοντινών μας ανθρώπων. Η οικονομική κατάστασή μας αλλάζει. Η παγκοσμιοποίηση αλλάζει τις κοινωνίες και τις αξίες. Τελικά, η μόνη αμετάβλητη πραγματικότητα είναι η ίδια η αλλαγή.
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑