Η ζωή είναι σαν τη θάλασσα, δε δίνει δεκάρα αν δεν ξέρεις κολύμπι. Ανατρεπτική, άδικη και σκληρή πολλές φορές, αλλά και τόσο προκλητικά εθιστική, που θες να ρουφήξεις κάθε σταγόνα της.
Category: Σκέψεις (page 2 of 15)
Δεν αρκούν 40 μέρες να καθαρίσει μια ψυχή. Η κάθαρση γίνεται κάθε μέρα, κάθε ώρα και στιγμή. Κι αντί για σαπούνι και νερό, πλένεται με το καλό.
Είναι κάποιοι άνθρωποι που είναι δυνατοί, «δεν έχουνε ανάγκη», είναι «θηρία που αντέχουνε τα πάντα».
Έχω κουραστεί να βλέπω (και να ακούω κυρίως) ανθρώπους να προσβάλλουν, να μειώνουν και να φέρνουν σε δύσκολη θέση φίλους, συγγενείς και γνωστούς τους, επειδή όπως δηλώνουν οι ίδιοι είναι πολύ ειλικρινείς.
Η ζωή μας θα μπορούσε εύκολα να παρομοιαστεί με ένα βιβλίο. Ένα βιβλίο που γράφεται κυρίως από μας μέσα απ’ τις επιλογές που κάνουμε, αλλά και τη μοίρα που με τις ανατροπές της, τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που στέλνει στο δρόμο μας βοηθάει να προσθέσουμε τις τελευταίες λέξεις στο κείμενό μας. Κάθε σελίδα του βιβλίου μας είναι διαφορετική. Όλες όμως σαν κοινή συνιστώσα έχουν το γεγονός ότι συνδέονται μέσω των συναισθημάτων μας.
Ζούμε σε μια εποχή που όλοι μετέχουν σε έναν αγώνα δρόμου επιδιώκοντας, την όλο και καλύτερη εξωτερική τους εικόνα.
Το είχε πει σε μια συνέντευξή του ο αείμνηστος Νίκος Καρούζος: «Μεταξωτοί άνθρωποι». Μιλούσε για κάποιους χωρικούς που είχε συναντήσει στη Λέσβο. Αγράμματοι ήταν, αλλά σοφοί. Και, προπάντων, τρυφεροί με τους άλλους. Απαλοί, χωρίς γωνίες που κόβουν, χωρίς καχυποψία, δίχως έπαρση και επιθετική ειρωνεία που πληγώνει. Μεταξωτοί άνθρωποι;
Σε προκαλώ να βγεις στο δρόμο. Να εστιάσεις στα βλέμματα ανθρώπων που περπατάνε μαζί. Τις περισσότερες φορές μηχανικά, αυτοματοποιημένα. Ανυπόμονοι να φτάσουν στον προορισμό τους, δε δίνουν την παραμικρή σημασία ο ένας στον άλλον ασχέτως αν περπατάνε σε απόσταση αναπνοής.
Πολλές φορές ταυτίζουμε την παιδεία και την μόρφωση με την εκπαίδευση και την απόκτηση γνώσεων και πτυχίων. Η κοινωνία μας θεωρεί αμόρφωτο έναν άνθρωπο που δεν έχει τελειώσει το σχολείο, ή δεν έχει πάει πανεπιστήμιο. Οι τίτλοι, όμως, δεν φτιάχνουν χαρακτήρες και συμπεριφορές. Τα πτυχία είναι πολύ καλά για την προσωπική ανάπτυξη και επαγγελματική σταδιοδρομία, όμως δεν εξασφαλίζουν αρετές όπως η υπομονή, η καλοσύνη, η τιμιότητα.
