Χανόμαστε καθημερινά σε ένα κυνήγι των υποχρεώσεων, των πρέπει, των φιλοδοξιών μας και ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι!
Κατηγορία: Αυτοβελτίωση (Σελίδα 18 από 23)
«…ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ: Απολαύστε τη δύναμη και την ομορφιά της νιότης σας. Μπα, αφήστε το καλύτερα… Δεν θα μπορέσετε να κατανοήσετε τη δύναμη και την ομορφιά της νιότης σας, παρά μόνο όταν θα έχει ξεθωριάσει. Όμως πιστέψτε με, σε 20 χρόνια από τώρα, θα κοιτάτε τις παλιές σας φωτογραφίες και θα αναπολείτε, με έναν τρόπο που δεν μπορείτε να συλλάβετε τώρα, πόσες δυνατότητες ανοίγονταν μπροστά σας και πόσο υπέροχοι ήσασταν πραγματικά.
Η δύναμη της ψυχής και του νου δεν είναι ένα χάρισμα που κάποιοι το έχουν και κάποιοι όχι. Είναι μια διαδικασία εξέλιξης, πνευματικής και γνωστικής, που μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε περισσότερο τη ζωή και να ανησυχούμε λιγότερο για τα προβλήματα.
«Η αγάπη θεραπεύει δύο ανθρώπους, εκείνον που την προσφέρει κι εκείνον που τη δέχεται». Καρλ Μένινγκερ
Η ζωή βρίσκεται σε μια συνεχή κατάσταση αλλαγής. Τίποτα δεν παραμένει όπως είναι. Όντα γεννιούνται, αναπτύσσονται, ωριμάζουν, φθείρονται και πεθαίνουν.
Θα βοηθούσες ένα παιδάκι που έχει χαθεί σ’ ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο ή έναν τυφλό να περάσει το δρόμο; Θα έδινες τη θέση σου, στο λεωφορείο, σε κάποιον ηλικιωμένο; Αυτές είναι κάποιες απ’ τις ερωτήσεις που κάνουμε κατά καιρούς στον εαυτό μας και πολλές φορές προβληματιζόμαστε απ’ την ειλικρίνεια των απαντήσεών μας. Φαίνεται λες κι έχουμε χάσει το ένστικτο της ευγένειας και φοβόμαστε να αναμειχθούμε σε καταστάσεις για να μη βρεθούμε μπλεγμένοι.
Σε σένα αναφέρομαι κακέ μου εαυτέ ή ακόμη πιο σωστά προγραμματισμένε, καλά κατάλαβες, σε σένα που περνιόσουν για καλός και άψογος. Γνωρίζεις ασφαλώς πόσες φορές με τρόμαξες, πόσες φορές με σταμάτησες. Με προφύλαξες από το να μη ζω, με δίκασες, με καταρράκωσες, με μάλωσες, με κρατούσες πίσω ωθώντας με να παρακολουθώ την ζωή μου μέσα από μια απαστράπτουσα κρυστάλλινη γυάλα χωρίς να μου επιτρέπεις να ζω, με έκανες να με μισώ, με απογοήτευσες.
