- «ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι οι γονείς μου γέρασαν και τα έχουν χάσει.»
- «Κι εμένα μου φαίνεται ότι εσύ τους κοιτάζεις με διαφορετικά μάτια.»
- «Μα τι σημασία έχει αυτό; <<Αυτό που είναι, είναι>> όπως λες κι εσύ.»
- «Άκουσε μια ιστορία.»

«Μη νιώθεις νικημένος προτού ακόμα νικηθείς». Ή, αν προτιμάς: «Μη θεωρείς τον εαυτό σου χαμένο προτού έρθει η ώρα της τελικής κρίσης”. Διότι…
Δεν μπορούμε να μιλάμε για πένθος και απώλειες και να αγνοούμε τη μικρή αναστάτωση που σίγουρα μας προκαλεί η συζήτηση ενός τέτοιου θέματος. Απλώς θεωρούμε πως είναι μια αναστάτωση που, κατά κάποιον τρόπο, αξίζει τον κόπο, με την έννοια ότι μαθαίνουμε κάποια πράγματα, αναθεωρούμε κάποια άλλα, και τέλος, συστηματοποιούμε αυτό που, πιθανότατα, όλοι γνωρίζουμε.
Ο θυμός είναι αναπόφευκτος, εάν δυο άνθρωποι ζουν μαζί, αναμφισβήτητα θα διαφωνήσουν για μικρά ή εμφανιζόμενα ως μικρά πράγματα, καθώς και για μεγαλύτερα ή πιο σημαντικά θέματα. Όμως, ο θυμός καθ’ αυτόν δεν αποτελεί το πραγματικό πρόβλημα. Το πώς τα ζευγάρια τον χειρίζονται και διαχειρίζονται είναι αυτό που ξεχωρίζει μια υγιή σχέση από μια σχέση που βρίσκεται σε κίνδυνο.
Ο γάμος επιδρά σε πολλαπλά επίπεδα στη ζωή ενός ζευγαριού. Όταν οι δύο σύντροφοι έχουν αρμονικές σχέσεις μεταξύ τους, ο γάμος σίγουρα τους ωφελεί:
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑