Στην ζωή δεν είναι ανάγκη να κάνεις κάτι φοβερό και σπουδαίο για να είσαι χαρούμενος. Δεν είναι απαραίτητο να πηγαίνουν όλα καλά και τέλεια. Χρειάζεται απλά ότι κάνεις, το πιο απλό και καθημερινό να έχει μέσα φως και χαρά.
Να ξυπνάς με χαμόγελο και δοξολογία.
Να λες «Δόξα σοι ο Θεός» ζω, υπάρχω.
Να φτιάχνεις ένα καφέ ή τσάι με χαρά.
Να διαβάζεις ή ν’ ακούς κάτι ωφέλιμο για το πνεύμα σου και να προσεύχεσαι.
Να μαγειρεύεις και να το ζεις. Να λες τώρα ετοιμάζω φαγητό και είμαι εδώ.
Μα φεύγει ο νους. Δε πειράζει, κανένα πρόβλημα, τον επιστρέφω στο φαγητό.
Νιώθω τα υλικά, τα ακουμπώ, τα μυρίζω. Αισθάνομαι νερό που κυλά στο ξέπλυμα τους, τους ήχους που κάνει το μαγείρεμα τους. Τώρα μαγειρεύω. Είμαι εδώ, παρόν.
Να οδηγείς και να είσαι εκεί. Στο τιμόνι, στα πετάλια. Εκεί όλος.
Να περπατάς και να παρατηρείς. Να αισθάνεσαι τα βήματα σου στην γη.
Να λες την ευχή διαρκώς και ασταμάτητα, «Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με…»
Και εάν εκεί που οδηγείς, περπατάς, μαγειρεύεις ή δουλεύεις νιώσεις χαρά, φως, γλύκα και ηρεμία στην καρδιά, σταμάτα αμέσως ότι κάνεις και άφησε αυτό το κύμα της Χάρις να σε αγκαλιάσει.
Ζήσε το, άφησε το να σε διαπεράσει, να ποτίσει όλη την ύπαρξη σου. Μείνε εκεί που είσαι, όπου σε βρει. Να το βιώσεις να το νιώσεις, να το χαρείς.
Κάνε ότι κάνεις. Απλά, ήσυχα, χαρούμενα.
Δεν χρειάζεται τίποτε περίτεχνο και σπουδαίο για να είσαι ευτυχισμένος.
Απλά κοιμήσου, απλά ξύπνα, απλά κάνε σεξ, απλά αγκάλιασε και φίλα, απλά πλύσου, απλά πιες και φάε, απλά περπάτα, οδήγα, μίλα, άκου, σώπα, προσευχήσου.
Μην σκέφτεσαι, ζήσε.
Μην αναλύεις, ζήσε.
Μην ελέγχεις, ζήσε.
Γίνε όλος προσευχή, δηλαδή γίνε όλος παρόν στο Μυστήριο της ζωής, στο Μυστήριο Του Θεού, που δεν το αναλύεις αλλά το ζεις, κι όταν το ζεις παράδοξα και θαυμαστά σου Αποκαλύπτεται.
Πηγή: π. Λίβυος