Πριν από οτιδήποτε άλλο, είμαστε κόρες. Η σχέση μας με τη μητέρα μας είναι από τις πιο καθοριστικές στη ζωή μας και δεν είναι ποτέ απλή. Ακόμα κι όταν μητέρα και κόρη χωρίζονται στον τοκετό, ή αργότερα, ο δεσμός που τις δένει εξακολουθεί να είναι δυνατός, βαθύς και ανεξήγητος.
Στις ενήλικες κόρες, ο δεσμός με τη μητέρα μπορεί να γίνει οδυνηρά αντιφατικός. Ίσως εξακολουθούμε να κατηγορούμε τη μητέρα μας, ίσως προσπαθούμε να την κάνουμε ν΄αλλάξει ή να τη διορθώσουμε, ίσως, πάλι, να κρατάμε μια συναισθηματική απόσταση απ΄αυτήν. Μπορεί να είμαστε απόλυτα πεισμένες πως η μητέρα μας είναι «απαράδεκτη», και πως δοκιμάσαμε τα πάντα για να την κάνουμε να λογικευτεί, χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα;
Όλα τα παραπάνω είναι φανερά σημάδια του αδιέξοδου στο οποίο έχει φτάσει η συγκεκριμένη σχέση. Και δείχνουν ότι δεν έχουμε διαπραγματευθεί ακόμα την αναπόφευκτη απόσπασή μας από τη μητέρα μας, ούτε έχουμε αποδεχτεί τη δική μας ατομικότητα, τη δική της ξεχωριστή οντότητα. Αν εξακολουθούμε να κατηγορούμε τη μητέρα μας, τότε δεν έχουμε αποδεχτεί τον ίδιο μας τον εαυτό. Αν εξακολουθούμε να μαλώνουμε μαζί της ή ν΄απομακρυνόμαστε από αυτήν, τότε μάλλον αντιδρούμε στην ένταση της σχέσης παρά προσπαθούμε να κάνουμε τη σχέση καλύτερη. Κι αν δεν μπορούμε να σμιλέψουμε ένα ξεκάθαρο εγώ στο πλαίσιο αυτού του συναισθηματικού πεδίου, τότε είναι αδύνατο να δώσουμε στις άλλες σχέσεις μας ένα εγώ ολοκληρωμένο και ανεξάρτητο. Όπως είδαμε, τα ανεπίλυτα ζητήματα στην πρώτη μας οικογένεια κρύβονται και περιμένουν κάτω από την επιφάνεια – κι ύστερα εμφανίζονται ορμητικά κάπου αλλού, κλονίζοντας συθέμελα τις υπόλοιπες σχέσεις μας.
Αν δουλέψουμε με στόχο ν΄αποκαταστήσουμε την επαφή με τη μητέρα μας, θα μπορέσουμε να δώσουμε στη σχέση μας μαζί της περισσότερο από το «εγώ» μας, και θα μάθουμε παράλληλα να εκτιμάμε την ξεχωριστή οντότητα αυτής της γυναίκας που αποκαλούμε μητέρα. Λέγονται πολλά για τη μητέρα που εμποδίζει την απεξάρτηση της κόρης της. Λέγονται πολύ λιγότερα για τη δυσκολία της κόρης να συλλάβει την έννοια της «ατομικότητας» της μητέρας, και να τη δει σαν ολοκληρωμένο, ανεξάρτητο άτομο με προσωπική ιστορία, παρελθόν και μέλλον.
Η σχέση μητέρας και κόρης είναι από τις πιο δυνατές!!!
Http://Sxeseis-kai-sunaisthimata.com
Πηγή: Από το βιβλίο «ΓΥΝΑΙΚΕΣ & ΑΡΜΟΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ» – HARRIET GOLDHOR LERNER – εκδ. ΦΥΤΡΑΚΗ