Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η ζωή στον εικοστό πρώτο αιώνα είναι ιδιαίτερα απαιτητική. Φαίνεται να μην έχουμε ποτέ χρόνο να κάνουμε όλα όσα πρέπει να κάνουμε, να ασχοληθούμε με την εργασία και τις σπουδές μας, να βρεθούμε με την οικογένειά μας, να κερδίσουμε αρκετά χρήματα ώστε να πληρώσουμε το ενοίκιο και να αγοράσουμε τα απαραίτητα για τη διαβίωσή μας.
Αν έπρεπε να προτείνω μία και μόνη στρατηγική που θα βοηθούσε αποτελεσματικά κάθε είδους σχέση και οικογενειακό πρόβλημα, θα ήταν να γίνετε καλύτερος ακροατής. Και, παρόλο που η πλειοψηφία των ανθρώπων χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά στο συγκεκριμένο θέμα, θα πρέπει να πω ότι εμείς οι άντρες είναι που έχουμε το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Ο άνθρωπος ο οποίος νομίζει ή πιστεύει ότι ο γήινος κύκλος ζωής – γέννηση, εφηβεία, νεανική ηλικία, ωριμότητα και γήρας – είναι το μόνο που υπάρχει, είναι πραγματικά αξιολύπητος. Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει άγκυρα, δεν έχει ελπίδα, δεν έχει όραμα και η ζωή γι΄αυτόν δεν έχει νόημα.
Το διαζύγιο είναι αναγκαίο κακό όταν οι δυσκολίες στο γάμο έχουν φτάσει σε αδιέξοδο. Αυτό μπορεί να φαίνεται από την ασυμβατότητα των συντρόφων, από τη συναισθηματική ανωριμότητα του ενός ή και των δύο, από την αδυναμία ανάληψης ευθυνών, κ.ο.κ.
© 2024 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑
