Είμαστε υπεύθυνοι ή παριστάνουμε τα θύματα; Παίρνουμε αποφάσεις που ευχαριστούν τους άλλους και μετά μετανιώνουμε και τους το βγάζουμε ξινό όλη τους τη ζωή; Γκρινιάζουμε ότι φταίνε οι άλλοι για όσα συμβαίνουν στη ζωή μας; Ο σύντροφός μας, οι ανάγκες της οικογένειας, ο κακός γείτονας, ο πρωθυπουργός, ο σπιούνος του γραφείου, το ωροσκόπιό μας;
Για όλα βρίσκουμε μια αιτία να μη φταίμε εμείς. Έτσι χάνουμε την ευκαιρία να έχουμε τον έλεγχο αλλά και να επωμιζόμαστε τις συνέπειες στη ζωή μας. Όταν δεχόμαστε γενναία και τα δύο, δε μας πειράζει ακόμα κι αν πάρουμε μια λάθος απόφαση. Γιατί και το λάθος είναι ένα μάθημα.
Στη διάρκεια των αιώνων, τόσοι άνθρωποι έχουν δείξει μεγάλη υπευθυνότητα διεκδικώντας ισχύ και τα δικαιώματά τους. Η ισχύς έχει μοιραστεί και ξαναμοιραστεί σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Τι θα γινόταν αν οι σκλάβοι δέχονταν τη μοίρα τους, οι κατακτημένοι τους εχθρούς ή αν οι γυναίκες δε διεκδικούσαν μια θέση στις επιχειρήσεις, στην πολιτική, στην κοινωνία;
Η ευθύνη της ζωής μας είναι η μεγάλη μας δύναμη. Είμαστε ο άρχοντας, ο διοικητής, ο αρχιτέκτονας, ο σκηνοθέτης της ζωής μας. Μπορούμε να την κατευθύνουμε με τις πράξεις μας όπως επιθυμούμε. Αναλαμβάνοντας την αρχηγία της ζωής μας, συνειδητοποιούμε ότι έχουμε μεγάλη ελευθερία όσον αφορά το πού μπορούμε να την οδηγήσουμε και ότι πρόκειται για ένα ταξίδι που μας γεμίζει χαρά. Οι αποφάσεις και οι πράξεις μας επηρεάζουν το πεπρωμένο μας και αλλάζουν την πορεία μας.
Ας αναρωτηθούμε αν είμαστε υπεύθυνοι και αν ελέγχουμε τη ζωή μας. Παίρνουμε την ευθύνη των πράξεών μας ή κατηγορούμε τους άλλους όταν όλα πάνε στραβά; Μήπως αναλαμβάνουμε εμείς την ευθύνη για τις πράξεις άλλων ανθρώπων; Λέγοντας ευθύνη δεν εννοώ την ευθύνη για τις δουλειές του σπιτιού ή τα καθήκοντα της εργασίας, αλλά την ευθύνη όλης μας της ζωής.
Μπορεί να πιστεύουμε ότι είναι βαρετό να πειθαρχούμε στις προσωπικές αποφάσεις μας. Ή ότι πάντα κάποιοι άλλοι έχουν τον πρώτο λόγο – τους οποίους κατηγορούμε μετά, αφού ήδη τους δώσαμε την εξουσία. Χρειάζεται λοιπόν να αλλάξουμε τα αρνητικά μας πιστεύω για την αξία της ευθύνης και, κατά συνέπεια, τον τρόπο που αντιδρούμε στα γεγονότα. Για να είμαστε ευτυχισμένοι, θα χρειαστεί να κάνουμε πράξη τις αποφάσεις μας. Ο μόνος υπεύθυνος γι΄αυτό είναι ο εαυτός μας. Ακούγοντας την καρδιά μας, θα κάνουμε τις επιλογές που βοηθούν τις επιθυμίες και τα όνειρά μας να γίνουν πραγματικότητα.
Ποτέ δεν είναι αργά να σταματήσουμε να είμαστε το θύμα. Κάνοντας στον εαυτό μας τις σωστές ερωτήσεις, αυξάνουμε τις πιθανότητες να γίνουμε ευτυχισμένοι και να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας. Μερικοί από εμάς είναι ονειροπόλοι. Έχουν πολλές επιθυμίες, αλλά δεν τις κάνουν πάντοτε πράξη. Από την άλλη, υπάρχουν οι άνθρωποι της δράσης. Αυτοί φέρουν την ευθύνη των ονείρων τους και δεσμεύονται να προσπαθήσουν να τα κάνουν πραγματικότητα. Χωρίς δικαιολογίες, παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
http://Sxeseis-kai-sunaisthimata.com
Πηγή: “ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ” της Κατερίνας Τσεμπερλίδου, εκδ. Μοντέρνοι καιροί