Η απώλεια ενός ανθρώπου, ενός αγαπημένου μας προσώπου, είναι από τα χειρότερα πράγματα, που μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου. Γεγονός, που θα κουβαλάει για πάντα μέσα του, αυτός που μένει πίσω. Γεγονός, που δεν θα ξεχάσει ποτέ.
Περισσότερα
Η σχέση που έχουν τα παιδιά με τους γονείς τους δεν μοιάζει με καμία άλλη. Οι γονείς μας, μας φροντίζουν όταν εμείς ακόμα δεν μπορούμε και είναι αυτοί που θα σταθούν πλάι μας και θα μας στηρίξουν όταν νιώθουμε πως τίποτα δεν πηγαίνει καλά. Πρόκειται για μια άνευ όρων αγάπη που δεν γνωρίζει το παραμικρό σύνορο.
Περισσότερα
Δεν θα επιστρέψουν. Και το συντομότερο που θα το δεχτούμε, το γρηγορότερο θα μπορέσουμε να συμμαζέψουμε τα κομμάτια της καρδιάς μας και να προχωρήσουμε.
Περισσότερα
Γράφω για εκείνους που αθόρυβα φωλιάζουν στον πόνο, για εκείνους που η απώλεια γίνεται μαχαιριές στο κορμί τους. Θέλω να αγγίξω τις καρδιές τους, να τους ανακουφίσω, να μπορέσουν να αφεθούν για λίγο, να ξεκουραστούν.
Περισσότερα
Έκλεισε τα μάτια του έπειτα από έναν πολύχρονο και επώδυνο ψυχικά και σωματικά αγώνα. Λίγες στιγμές παραπονέθηκε για την μοίρα που επέλεξε να του δώσει αυτό το τέλος. Ήταν μαχητής μέχρι την τελευταία στιγμή, όπως ήταν και στη ζωή του…
Περισσότερα
Όλοι οι άνθρωποι αργά ή γρήγορα στην ζωή τους θα βιώσουν την απώλεια. Η απώλεια ως έννοια είναι πολύπλευρη, πολύπλοκη και με διαφορετικές συνέπειες για το κάθε άτομο.
Θεωρώ υποχρέωσή μου να μεταφέρω σ’ αυτό το άρθρο, το νόημα της θαυμάσιας ομιλίας του ψυχιάτρου υπαρξιακά και ψυχαναλυτικά προσανατολισμένου Irvin D. Υalom, καθώς και του βιβλίου του στον «Κήπο του Επίκουρου» ή «Αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου».
© 2024 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑
