Αγαπημένε μου άνθρωπε, πόσο καλά τα καταφέρνεις. Σε παρακολουθώ κρυμμένη, από μακριά, θέλω να γνωρίζω κάθε σου κίνηση πια. Και βλέπω πόσο προχωράς.

Αγαπημένε μου άνθρωπε, πόσο καλά τα καταφέρνεις. Σε παρακολουθώ κρυμμένη, από μακριά, θέλω να γνωρίζω κάθε σου κίνηση πια. Και βλέπω πόσο προχωράς.
Γνωρίζεις τι πάει να πει, η έκφραση «έπιασα πάτο»; Έρχεται εκείνη τη στιγμή που συνειδητοποιείς πως πλέον είσαι μόνος, τουλάχιστον έτσι νιώθεις. Όλα γύρω σου έχουν πια γκρεμιστεί, κάθε σταθερά σου έχει μεταμορφωθεί σε μεταβλητότητα.
Με ρώτησες γιατί τόσα χρόνια δεν έβλεπες. Που ήταν όλες αυτές οι αλήθειες που πλέον ξεκάθαρα κοιτάς;
«Δεν ζούμε, τρέχουμε. Όλο τρέχουμε, κάτι να προλάβουμε, κάτι να κάνουμε, κάποιον να δούμε, κάτι να πληρώσουμε, κάτι να ακούσουμε, κάτι να μάθουμε, κάτι να διαβάσουμε, κάτι.
Μερικές φορές νομίζουμε ότι τα πράγματα που μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους κοστίζουν πολύ ή μας παίρνουν πολύ χρόνο για να τα αποκτήσουμε. Λάθος! Μπορείς να βρεις πολλά μικρά πράγματα που θα σε κάνουν να χαμογελάσεις, να δεις την ζωή με άλλο μάτι και έστω για μια στιγμή να θυμηθείς ότι η ζωή είναι ωραία αρκεί να την ζεις στο έπακρο.
Το μίσος είναι φυλακή… Η οργή, ο θυμός, μειώνει την καλή πλευρά του χαρακτήρα σου και ευτελίζει την προσωπικότητά σου, γι’ αυτό αποφύγετέ τα και αν δεν γίνεται διαφορετικά μη δίνετε πολύ χρόνο σ’ αυτούς που σας τα προκαλούν…
Μια φορά και έναν καιρό, ένας μικρός φωτεινός ήλιος βρέθηκε στην είσοδο ενός μεγάλου δωματίου. Προχωρώντας, ανακάλυψε ότι το δωμάτιο αυτό ήταν ένας τεράστιος διάδρομος. Ένας διάδρομος σκεπασμένος με μαγικούς καθρέφτες.
“Αν κοιτάξεις τι έχεις στη ζωή, θα έχεις πάντοτε περισσότερα. Αν επικεντρώνεσαι στο τι ΔΕΝ έχεις, ποτέ δεν θα έχεις αρκετά.”
© 2023 Σχεσεις και Συναισθηματα