Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να βελτιώσουμε τις συντροφικές μας σχέσεις, και να τις αξιοποιήσουμε χρησιμοποιώντας τες ως ευκαιρία για πνευματική εξέλιξη. Δεν επιδιώκουμε απλώς να έχουμε αρμονία, αλλά και να εξελισσόμαστε πνευματικά και ψυχολογικά μέσα από τη σχέση.
Λοιπόν, δεν ξέρω αν έχετε ακούσει αυτό που λένε πως η ζωή έχει την τάση να επιστρέφει συμπεριφορές και πως καλό θα ήταν να μην κρατάμε κακία μέσα μας διότι όλα είναι θέμα χρόνου και αργά ή γρήγορα θα δικαιωθούμε σε περίπτωση που κάτι μας πόνεσε, που κάτι δεν πήγε καλά, ενώ εμείς δεν φταίγαμε.
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε ως τη στιγμή που πεθαίνουμε, οι γονείς μας είναι δυο πέτρες περασμένες στο λαιμό μας. Από εμάς εξαρτάται, το αν οι πέτρες αυτές θα είναι δυο βράχοι που θα μας κρατούν σκυμμένους και αδύναμους να υψώσουμε το ανάστημά μας και να διεκδικήσουμε τη ζωή μας, ή δυο μικρές πολύτιμες πέτρες φορεμένες στο λαιμό μας σαν κόσμημα. Γιατί αυτή, είναι η μόνη επιλογή μας.
Όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε ότι η διάθεση και ο τρόπος αντιμετώπισης των καταστάσεων, ευχάριστων και μη, στη καθημερινή μας ζωή είναι επιλογή μας. Δηλαδή, μπορούμε να ελέγξουμε όχι το πώς νιώθουμε, αλλά το πώς θα το εκφράσουμε, γεγονός που μπορεί περαιτέρω να καθορίσει τη λεγόμενη στάση ζωής μας.
Η κατάθλιψη είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο που ταλαιπωρεί ολοένα και περισσότερους ανθρώπους σήμερα. Μάλιστα, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η κατάθλιψη και το στρες απαντώνται συχνά και στους νέους.
Εφόσον πήρατε την απόφαση να ξεκινήσετε ψυχοθεραπεία, κι αφού έχετε επιλέξει τον θεραπευτή που σας ταιριάζει, σίγουρα θα επιθυμείτε να αξιοποιηθούν στο έπακρο τα χρήματα και ο χρόνος που θα επενδύσετε.
Η αγάπη χαρίζεται, δεν αγοράζεται! Αν κάποιος δεν μπορεί να δει πόσο σημαντικοί είστε, σας αγνοεί, σας εγκαταλείπει ή δεν σας σέβεται, μην τον ικετεύετε να σας προσέξει ή να σας αγαπήσει επειδή δεν θα είναι ποτέ πραγματική ή ειλικρινής η αγάπη του για σας.
Κι έρχεται εκείνη η μαγική στιγμή που σκάει η βόμβα στον εγκέφαλο και σαστίζουν όλοι, εκτός από εσένα.
“Ποτέ δεν νιώθω επαρκής! Πάντα κάτι μου φταίει σε εμένα και πάντα αισθάνομαι, ότι κάνω κάτι λιγότερο από τους άλλους. Ποτέ δεν νιώθω αρκετά όμορφη, αρκετά έξυπνη, αρκετά πετυχημένη, αρκετά ικανοποιημένη με ό,τι έχω και κατακτώ. Συνέχεια υπάρχει μέσα μου ένα αγκάθι, που δεν με αφήνει να χαρώ το σήμερα. Σαν να έχω ένα μικρόβιο, που όσο κι αν προσπαθώ να το εξοντώσω με διάφορους τρόπους, αυτό παραμένει το ίδιο δυνατό μέσα στο κορμί μου και την ψυχή μου και μου τρώει τα σωθικά”.
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑
