Όλα πήγαν περίφημα, σαν να τα είχε σχεδιάσει..
Κατηγορία: Χόρχε Μπουκάι (Σελίδα 6 από 9)
Για ποιο λόγο ένας αδαής (οποιοσδήποτε αδαής, ή κι εμείς οι ίδιοι) μπορεί να ήθελε να βγει από την άγνοια μέσα στην οποία ζει εν αγνοία του;
Είναι προφανές πως οι προσδοκίες περιπλέκουν τη δυνατότητά μας να γίνουμε ευτυχισμένοι, είτε πραγματοποιηθούν είτε όχι.
Δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει ταξινόμηση, ή ότι υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες αγάπης που καθορίζονται από το είδος της σχέσης: σ’ αγαπώ σαν φίλο, σ’ αγαπώ σαν αδελφό, σαν ξάδελφο, σαν θείο, σαν γάτο… σαν αντικείμενο.
Σ’ ένα μαγεμένο βασίλειο όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να φτάσουν, ή ίσως όπου οι άνθρωποι μεταφέρονται αδιάκοπα χωρίς να το καταλαβαίνουν…
Η εξαπάτηση του ίδιου μας του εαυτού, η παραχάραξη και η διαστρέβλωση είναι, για ορισμένους, πολύ άνετες περιοχές, σίγουρες και φιλόξενες.
Είναι προφανές ότι τα συναισθήματα της αγάπης, της τρυφερότητας, της οικειότητας και της αλληλεγγύης σχεδόν πάντοτε συνυπάρχουν με ένα ανώτερο επίπεδο ευτυχίας.
Ο κόσμος συνήθως ταυτίζει το να είναι ευτυχισμένος με το να χαίρεται αυτό που του συμβαίνει. Λέει κανείς: «είμαι τόσο ευτυχισμένος!» την ημέρα που όλα πάνε κατ’ ευχήν, ή κάθε φορά που βιώνει κάτι ευχάριστο.
- Άδεια
Δώσε στον εαυτό σου την άδεια να αισθάνεται άσχημα, να έχει ανάγκη από βοήθεια, να είναι ευάλωτος…