Εσείς αντιμετωπίζετε κακές συγγενικές σχέσεις; Δυστυχώς όλοι έχουμε στην οικογένεια κάποιον συγγενή υπερβολικά εγωιστή – που του αρέσει να χειρίζεται τους άλλους και να παίζει με τα συναισθήματά τους.
Κατηγορία: Οικογένεια (Σελίδα 4 από 8)
«Είναι πράγματι το τέλος του κόσμου αλλά και του κόσμου όπως τον ξέραμε.. και αυτό το λέω για καλό»
Οι φόβοι της αποδοκιμασίας και του να βρεθείς σε ανάγκη, συχνά εμπλέκονται στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους γύρω μας. Οι γονείς και τα αδέρφια σας, και ο σύντροφος και τα παιδιά σας, αν έχετε, είναι πολύ πιθανό να έχουν άποψη για αυτά που θα έπρεπε και δεν θα έπρεπε να κάνετε με τη ζωή σας. Μπορεί να έχουν δίκιο, φυσικά. Και μπορεί να παίζουν θετικό ρόλο ως μέντορες και να σας ενθαρρύνουν να ακολουθήσετε τα πραγματικά ταλέντα σας.
Ευτυχία: Τελικά τι είναι αυτό που μας κάνει να νοιώθουμε ασφαλείς και ευτυχισμένοι; Είναι οι φίλοι; Η οικογένειάς μας ή κάτι άλλο;
Πράγματι, η διάλυση ενός δεσμού, μίας σχέσης με κάποιο μέλος της οικογένειάς μας είναι ένα πολύ οδυνηρό και δυσάρεστο γεγονός.
Οι σχέσεις απαιτούν καθημερινές αποφάσεις και αυτό με τη σειρά του δημιουργεί προϋποθέσεις για να δημιουργηθούν τυχόν λάθη. Όσο πιο σύνθετη είναι η σχέση, τόσο πιο πολλές οι πιθανότητες για λάθη. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση εφήβων – γονέων, όπου πολλές φορές οι γονείς μπορεί να λαμβάνουν λανθασμένες αποφάσεις, οι οποίες οδηγούν σε λάθη, παραβίαση ψυχολογικών ορίων και σε έλλειψη ψυχικής ανθεκτικότητας.
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε ως τη στιγμή που πεθαίνουμε, οι γονείς μας είναι δυο πέτρες περασμένες στο λαιμό μας. Από εμάς εξαρτάται, το αν οι πέτρες αυτές θα είναι δυο βράχοι που θα μας κρατούν σκυμμένους και αδύναμους να υψώσουμε το ανάστημά μας και να διεκδικήσουμε τη ζωή μας, ή δυο μικρές πολύτιμες πέτρες φορεμένες στο λαιμό μας σαν κόσμημα. Γιατί αυτή, είναι η μόνη επιλογή μας.
“Ποτέ δεν νιώθω επαρκής! Πάντα κάτι μου φταίει σε εμένα και πάντα αισθάνομαι, ότι κάνω κάτι λιγότερο από τους άλλους. Ποτέ δεν νιώθω αρκετά όμορφη, αρκετά έξυπνη, αρκετά πετυχημένη, αρκετά ικανοποιημένη με ό,τι έχω και κατακτώ. Συνέχεια υπάρχει μέσα μου ένα αγκάθι, που δεν με αφήνει να χαρώ το σήμερα. Σαν να έχω ένα μικρόβιο, που όσο κι αν προσπαθώ να το εξοντώσω με διάφορους τρόπους, αυτό παραμένει το ίδιο δυνατό μέσα στο κορμί μου και την ψυχή μου και μου τρώει τα σωθικά”.
Ανδρέας Κονάνος: Ιστορίες καθημερινής τρέλας, αδιαφορίας, σκληροκαρδίας και ασυνεννοησίας από τον Ανδρέα Κονάνο, ιστορίες που αφορούν όλους μας και έχουμε πολλά να διδαχθούμε ακούγοντάς τες.
