Συχνά οι άνθρωποι, προσκολλώνται στους συνηθισμένους τρόπους σκέψης τους, επειδή φοβούνται τις επικρίσεις που θα ακολουθούσαν κάποιες αλλαγές τους.
Κατηγορία: Αυτοβελτίωση (Σελίδα 15 από 22)
Η ζωή είναι για αυτούς που τολμούν. Για όσους θέλουν. Για όσους ονειρεύονται. Για όσους αγαπούν. Για όσους θαυμάζουν. Για όσους γελάνε.
Ένας σπουδαίος φιλόσοφος, μαθηματικός, θρησκευτικός και πολιτικός Δάσκαλος μας κληροδότησε λόγια από χρυσάφι. Τα «Χρυσά Έπη».
Δεν είναι μόνο ανέφικτο αλλά και επικίνδυνο… Μήπως βάζετε τις ανάγκες των άλλων, πάνω από τις δικές σας;
Ο άνθρωπος συχνά έχει μέσα του δύο αντιφάσεις. Υπάρχει ένα μέρος του εαυτού του που θέλει να ανοίγεται, να εξελίσσεται και ένα άλλο μέρος του που θέλει να κλείνεται και να ξεχωρίζει, να απομονώνεται από τους άλλους ανθρώπους.
Με κάθε νέο δίδαγμα αποκτάμε και νέο μέσο θεραπείας κατά των δεινών και του χρόνου, έχει πει ο Πλάτων. Η διαρκής εκπαίδευση, ή για την ακρίβεια η διαρκής εκγύμναση του μυαλού, είναι το μέσο για τη διατήρηση της καλής ψυχικής και σωματικής ακόμα υγείας.
Η τιμιότητα είναι μια λέξη που τη χρησιμοποιείς πολύ, χωρίς πάντα να καταλαβαίνεις την πραγματική της σημασία. Δεν έχει καμιά σχέση με την ηθική ή τη σεμνοτυφία. Το να είναι κανείς τίμιος έχει στην πραγματικότητα ελάχιστη σχέση με το να συλληφθεί ή να πάει φυλακή. Η τιμιότητα είναι μια πράξη αγάπης για τον εαυτό μας.
Ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα προβλήματά σας, ή τα θέματα τα οποία έχετε να αντιμετωπίσετε, το να μάθετε να παραμένετε εσωτερικά ισορροπημένοι σας βοηθάει πάρα πολύ. Είναι αυτό ακριβώς που προσφέρει αρμονία, ηρεμία και ισορροπία στη ζωή σας.
Στο παρελθόν, τότε που υπηρετούσα στους Πεζοναύτες, χτύπησα τα χέρια μου σε ένα ατύχημα. Οι γιατροί περίμεναν λίγες μέρες να υποχωρήσει το πρήξιμο, για να εξετάσουν αν αισθανόμουν τα δάχτυλά μου κι αν μπορούσα να τα κουνήσω.
- Μια ψευδαίσθηση είναι ότι, για να αξίζω και να είμαι αγαπητός, χρειάζεται να είμαι πάντα δυνατός και να μην έχω στιγμές αδυναμίας. Ή τουλάχιστον χρειάζεται να φαίνομαι δυνατός και να μην αφήνω κανένα να αντιλαμβάνεται την αδυναμία, την ανάγκη ή το φόβο μου. Μια όψη αυτού είναι η πεποίθηση ότι οι δυνατοί αξίζουν και οι αδύναμοι όχι. Μια άλλη όψη είναι ότι, αν οι άλλοι δουν την αδυναμία και τις ανάγκες μου, θα χάσουν το σεβασμό τους για μένα ή ίσως ακόμη και να το χρησιμοποιήσουν εναντίον μου.
