Ένα συνταξιοδοτημένο στέλεχος, είπε κάποτε: «Παλιότερα αγχωνόμουν για εξαγορές εταιρειών και για υποθέσεις εκατομμυρίων ευρώ. Τα τελευταία χρόνια αγχώνομαι για τα βρόμικα παράθυρα και το κούρεμα του γκαζόν!» Και πρόσθεσε: «Τώρα που δεν έχω σοβαρές έννοιες, ανησυχώ για ασήμαντα μικροπράγματα».
Είναι αλήθεια. Ψάχνουμε αιτίες για να αγχωθούμε, και συνήθως τις βρίσκουμε. Φανταστείτε ότι έχετε επιβιβαστεί σε ένα αεροπλάνο για μια δωδεκάωρη πτήση. Το αεροπλάνο έχει μόλις απογειωθεί κι εσείς ελπίζετε να χαλαρώσετε, ίσως και να κοιμηθείτε κάποιες ώρες. Και ξαφνικά αρχίζουν να σας ενοχλούν τα πάντα γύρω σας! Ο τύπος στο διπλανό κάθισμα ρουφάει τη μύτη του, και το κάνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα… «οχ, όχι! Ήταν ανάγκη να καθίσω δίπλα σ’ αυτόν;» σκέφτεστε. «Αν δεν ήμουν αναγκασμένος να ανεχτώ αυτό τον τύπο, θα ήμουν μια χαρά!»
Σύντομα, όμως, τα πράγματα αρχίζουν να χειροτερεύουν. Χωρίς καμιά προειδοποίηση, το αεροπλάνο χάνει ύψος και μοιάζει να σημαδεύει το έδαφος με το ρύγχος του. Νιώθετε το στομάχι σας να ανεβαίνει στο λαιμό σας και το αίμα σας να κατεβαίνει στα πόδια σας. Οι επιβάτες ουρλιάζουν. Καθώς ψάχνετε το σωσίβιό σας κάτω από το κάθισμα, αρχίζετε τα παζάρια με τον Θεό: «Θεούλη μου, σώσε με και δεν θα εκνευριστώ ποτέ ξανά με τύπου που ρουφάνε την μύτη τους…»
Το αεροπλάνο αρχίζει να κερδίζει ξανά ύψος. Ο κυβερνήτης ζητά συγγνώμη για τις απρόσμενες αναταράξεις. Ο τύπος που ρουφούσε τη μύτη του έχει αποκοιμηθεί. Τελειώνετε το σταυρόλεξό σας ήρεμος, αλλά μαντέψτε…! Ο τύπος δίπλα σας αρχίζει να ροχαλίζει. «Οχ, όχι! Αν δεν ήμουν αναγκασμένος να ανεχτώ αυτό τον τύπο, θα ήμουν μια χαρά!»
Έτσι είναι η ζωή. Έχουμε μια «ιεραρχία ανησυχιών» και, φυσικά, ανησυχούμε για τα πιο σημαντικά πράγματα. Όταν έχουμε σπάσει το πόδι μας, δεν ανησυχούμε για έναν απλό πονοκέφαλο, μέχρι τη στιγμή που το πόδι μας θα θεραπευτεί.
Τι μπορούμε να κάνουμε, για να μην αγχωνόμαστε και να μην εκνευριζόμαστε τόσο πολύ; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το άγχος μας προκαλείται από τους κανόνες που έχουμε δημιουργήσει εμείς οι ίδιοι. Από τη στιγμή που θα τροποποιήσουμε ορισμένους κανόνες ώστε να είναι πιο ελαστικοί, δεν θα ενοχλούμαστε πλέον τόσο πολύ όταν οι άλλοι άνθρωποι, αγνοούν τους κανόνες μας.
Μπορούμε να λάβουμε μια συνειδητή απόφαση: «Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να χαλάσει τη μέρα μου».
ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ
Δεν χρειάζεται να θυμώνετε ή να εκνευρίζεστε με μια κατάσταση. Αν την αντιμετωπίσετε διαφορετικά, η ίδια κατάσταση μπορεί να σας συναρπάσει ή ακόμα και να σας διασκεδάσει. Όσο λιγότερους κανόνες έχετε σχετικά με το πώς θα έπρεπε να είναι η ζωή και πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρονται οι άλλοι άνθρωποι, τόσο πιο εύκολα θα νιώσετε ευτυχισμένος.
http://sxeseis-kai-sunaisthimata.com
Πηγή: Από το βιβλίο «άκου την ΚΑΡΔΙΑ σου» του Andrew Matthews – εκδόσεις διόπτρα