Η Louise Evans δημιούργησε το μοντέλο των “5 καρεκλών”, που αναφέρεται στις 5 επιλογές που έχουμε όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις και συμπεριφορές. Αποτελείται από 5 καρέκλες, η καθεμία με το δικό της όνομα, χρώμα και ζώο. Οι καρέκλες λειτουργούν ως πυξίδα συμπεριφοράς για εμάς, αντικατοπτρίζοντας τις καθημερινές μας αντιδράσεις και αναγκάζοντάς μας να παρακολουθούμε τι σκεφτόμαστε, τι αισθανόμαστε και πώς συμπεριφερόμαστε ανά πάσα στιγμή.

Στην πραγματικότητα, είναι 5 διαφορετικοί τρόποι επικοινωνίας και η επικοινωνία αποτελεί έναν από τους βασικότερους παράγοντες της επιτυχίας ή αποτυχίας μας σε οτιδήποτε κάνουμε.

Η 1η καρέκλα, η κόκκινη, είναι η καρέκλα της επίθεσης και του τσακαλιού και συνδέεται με τον θυμό και το «Έχω δίκιο». Εκνευριζόμαστε με τους άλλους, θυμώνουμε και επιτρέπουμε σε δυσάρεστα συναισθήματα να μας κυριεύουν. Αυτή η καρέκλα δημιουργεί ένταση, καυγάδες και απομάκρυνση με τους άλλους.

Η 2η καρέκλα, η κίτρινη, είναι η καρέκλα της αυτοαμφισβήτησης και του σκαντζόχοιρου, και συνδέεται με την υποβάθμιση του εαυτού μας και το «Δεν είμαι αρκετά καλός». Κρίνουμε τον εαυτό μας πολύ αυστηρά, χάνουμε την αυτοπεποίθησή μας και νιώθουμε ευάλωτοι και αδύναμοι. Αυτή η καρέκλα δημιουργεί ένταση και επίθεση προς τον εαυτό μας.

Η 3η καρέκλα, η πράσινη, είναι η καρέκλα της αναμονής/επιλογής και της σουρικάτας, και συνδέεται με τη συνειδητή σκέψη/επιλογή και το «Τι συμβαίνει εδώ;». Παίρνουμε μια βαθιά ανάσα, παραμένουμε ψύχραιμοι και αποστασιοποιούμαστε, ώστε να μην αντιδράσουμε αυτόματα, αλλά να ανταποκριθούμε στο οτιδήποτε συμβαίνει. Αυτή η καρέκλα δημιουργεί συνειδητή επιλογή.

Η 4η καρέκλα, η μπλε, είναι η καρέκλα της αντίληψης και του δελφινιού και συνδέεται με την αυτοεπίγνωση και το «Ξέρω ποιος είμαι και τι χρειάζομαι». Αναγνωρίζουμε την αξία μας, γνωρίζουμε τα όριά μας, συνδεόμαστε με τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας. Αναλαμβάνουμε αυθεντική δράση με αποφασιστικότητα, αλλά χωρίς επιθετικότητα. Αυτή η καρέκλα δημιουργεί αυτο-επίγνωση.

Η 5η καρέκλα, η μωβ, είναι η καρέκλα της σύνδεσης και της καμηλοπάρδαλης, και συνδέεται με την ενσυναίσθηση και το «Τι είναι σημαντικό για τον άλλο; Τι χρειάζεται;». Βγαίνουμε από το εγώ μας και μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Νοιαζόμαστε πραγματικά και γι’ αυτό συνδεόμαστε αυθεντικά με τους άλλους. Αυτή η καρέκλα δημιουργεί ουσιαστική σύνδεση.

Πηγή: Βιολέττα Ψωφάκη