Όλοι γνωρίζουμε, πως, με τη φιλανθρωπία, βοηθάμε τους άλλους. Αυτό συμβαίνει, είτε όταν προσφέρουμε εθελοντικά ως μέλη ενός κοινωφελή οργανισμού, είτε προσφέροντας συναισθηματική υποστήριξη στους συνανθρώπους μας, είτε υπό τη μορφή δωρεάς χρημάτων ή προσφοράς άλλων υλικών αγαθών.
Η φιλανθρωπία κάνει καλό
Ήξερες όμως ότι αυτό το συναίσθημα ζεστασιάς, που νιώθεις μετά από κάποια προσφορά βοήθειας στους άλλους, κάνει καλό και στη δική σου υγεία;
Αν θέλεις, λοιπόν, να:
- Ρίξεις την αρτηριακή σου πίεση
- Αυξήσεις την αυτοεκτίμησή σου
- Μειώσεις την κατάθλιψη σου
- Χαμηλώσεις τα επίπεδα στρες σου
- Λιγοστέψεις τις πιθανότητες της άνοιας
- Επιμηκύνεις τη ζωή σου
- Δώσεις μεγαλύτερη ικανοποίηση και χαρά στη ζωή σου
ΚΑΝΕ ΕΥΕΡΓΕΣΙΕΣ
Εγκέφαλος και φιλανθρωπία
Η φυσιολογία της δραστηριότητας του εγκεφάλου έχει να μας δείξει ότι με τη συστηματική ευεργεσία των άλλων, ενεργοποιούνται περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την ικανοποίηση, την εμπιστοσύνη και τη σύνδεση με τους άλλους ανθρώπους. Αυτός είναι ο λόγος που νιώθουμε ενθουσιασμό και πλήρωση ύστερα από μια πράξη ευεργεσίας. Όσο περισσότερο δίνει ένα νοικοκυριό, ένα ποσοστό από το οικογενειακό σου εισόδημα, τόσο περισσότερη ευγνωμοσύνη και ολοκλήρωση νιώθουν τα μέλη του.
Κάνοντας τον εγκέφαλο να χαρεί
Με το να προσφέρουμε, οι χημικές ουσίες της χαράς του εγκεφάλου, όπως η ντοπαμίνη (παραγωγός ευχάριστης διάθεσης), η σεροτονίνη (ρυθμιστής της διάθεσης) και η οξυτοκίνη (δημιουργός συμπόνιας και συναισθηματικού δεσίματος) κυκλοφορούν στους εγκεφάλους μας. Μας δίνουν μια αίσθηση εσωτερικής ειρήνης, ηρεμίας και σκοπού στη ζωή.
Η επιβράβευση της φιλανθρωπίας
Η ενέργεια του να προσφέρεις στον άλλο (είτε είναι μικρή είτε είναι μεγάλη), ενεργοποιεί νευρωνική δραστηριότητα στον εγκέφαλο που συνδέεται με την επιβράβευση (το συναίσθημα που νιώθουμε μετά τη κατανάλωση φαγητού ή μετά από σεξουαλική δραστηριότητα), το οποίο με τη σειρά του απελευθερώνει ενδορφίνες, με αποτέλεσμα να μας φέρνει την ποθητή ευφορία. Την ευφορία του ευεργέτη που είναι ένα πολύ ισχυρό διεγερτικό της διάθεσης. Το να μαγειρεύεις γεύματα ή να παρέχεις παιδική φροντίδα ή το να τρέχεις εράνους ή διάφορες εκδηλώσεις για τη συγκέντρωση αγαθών για φιλανθρωπικό σκοπό, αυξάνει το προσδόκιμο της ζωής σου και μειώνει τη θνησιμότητα.
Η φιλανθρωπία οδηγεί στην αλληλεγγύη
Η προσφορά προς τους άλλους, αποδεδειγμένα, σου κάνει καλό. Αν μπορείς να βρεις έναν τρόπο να μοιραστείς αυτό που έχεις με τους άλλους, και οι δύο θα γίνετε αποδέκτες αυτής της ωφέλειας. Οι ενέργειές σου έχουν συνεισφέρει στην καλυτέρευση της ζωής κάποιου άλλου και εσύ βιώνεις την πληρότητα, γνωρίζοντας ότι έχεις κάνει κάτι καλό στον κόσμο.
Ο μύθος του πλούσιου ευεργέτη
Η φιλανθρωπία άδικα έχει συνδεθεί με τον πλούτο. Ότι δηλαδή μπορεί κάποιος να δώσει στους άλλους, μόνο αν είναι πλούσιος. Αν και αντιμετωπίζουμε εποχές που το χρήμα δεν τρέχει άφθονο για τους περισσότερους ανθρώπους, δε θεωρώ πως κάποιος δε μπορεί να ζήσει την εμπειρία της φιλανθρωπίας, χαρίζοντας παλιά ή μεταχειρισμένα αντικείμενα ή προσφέροντας ένα αυτί και μια κουβέντα συμπαράστασης στο συνάνθρωπό του. Ακόμα και η αιμοδοσία είναι μια πράξη φιλανθρωπίας προς το συνάνθρωπο που έχει ανάγκη. Όλοι με τις διαφορετικές μας δυνάμεις, είμαστε σε θέση να παρέχουμε κάποιες υπηρεσίες στον εαυτό μας και στους συνανθρώπους μας.
Ο μύθος του «Αν δε δίνεις, δεν είσαι καλός άνθρωπος»
Ούτε μου αρέσει η φιλανθρωπία να συνδέεται με την ενοχή. Να νιώθει κάποιος ένοχος που έτυχε να έχει περισσότερα αγαθά και να νιώθει υποχρεωμένος να βοηθήσει τους άλλους. Ότι αυτός είναι δυνατός και πρέπει να βοηθά τους αδύναμους. Ότι αυτός έχει, ενώ ο άλλος δεν έχει. Η φιλανθρωπία δεν είναι αυτό.
Φιλάνθρωπος με τη θέλησή σου
Όταν θες να είσαι φίλος με τον άνθρωπο, το κάνεις με τη θέλησή σου χωρίς ψυχολογική βία ή συναισθηματική πίεση. Ο κάθε άνθρωπος έχει τα προβλήματά του και είναι δύσκολο να σκεφτεί τα προβλήματα των άλλων, ιδίως αν τα προβλήματά του είναι πιεστικά. Πολλές φορές, όμως, η ψυχική αυτή πίεση που δημιουργούν τα προβλήματα μας, εξαφανίζονται με το οξυγόνο ζωής που προσφέρει η φιλανθρωπία. Είναι σα να εξισορροπείται το ψυχικό μας σύστημα και να γινόμαστε μέρος ενός όλου. Και είναι ωραίο να σκεφτόμαστε, ότι κάπου εκεί έξω υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που νοιάζονται για εμάς.
Ο μύθος του «Μόνο τόσα λίγα;»
Και δεν έχει σημασία το μέγεθος της φιλανθρωπίας. Όταν δίνεις, με ό, τι δίνεις, νιώθεις καλά σε συναισθηματικό επίπεδο. Νιώθεις ότι συνδέεσαι με ανθρώπους που δεν ξέρεις. Η φιλανθρωπία δημιουργεί ψυχική ανακούφιση. Ιδίως, όταν δίνεις σε άτομα που δε γνωρίζεις προσωπικά, για να μην έχεις την προσδοκία να σου επιστραφεί κάτι πίσω. Πολλοί δίνουν μόνο σε άτομα που ξέρουν, ότι υπάρχει ανάγκη. Και δεν είναι άσχημο αυτό, φτάνει να μην έχουν προσδοκίες ανταπόδοσης. Η φιλανθρωπία είναι αγάπη άνευ όρων. Απλά δίνεις γιατί σου αρέσει κι όχι για να πάρεις πίσω, κάτι από τους άλλους.
Ο μύθος της εκμετάλλευσης της φιλανθρωπίας
Άλλοι λένε ότι η φιλανθρωπία μετατρέπεται σε εκμετάλλευση για να κερδίζουν κάποιοι επιτήδειοι που δεν κάνουν σωστή οικονομική διαχείριση. Κατά καιρούς παρουσιάζεται και κάποιος επιτήδειος για να εξαπατήσει τους καλόπιστους. Αν και δεν υπάρχουν εγγυήσεις σε αυτή τη ζωή, καλύτερα ο καθένας να κάνει την έρευνά του για το ποιος φιλανθρωπικός φορέας του ταιριάζει καλύτερα και μοιράζεται τις αξίες του. Να γνωριστεί με τα πρόσωπα του κάθε φορέα και να βγάλει τα συμπεράσματά του από προσωπική εμπειρία κι όχι, μόνο, με βάση τα λεγόμενα κάποιου άλλου.
Φιλανθρωπία υπό την πίεση άλλων
Η φιλανθρωπία σε κάνει να νιώθεις ωραία με τον εαυτό σου. Το ότι σου αρέσει και το κάνεις εσύ, δε σημαίνει ότι πρέπει να πιέζεις και τους άλλους ανθρώπους να γίνουν φιλάνθρωποι. Αν και η φιλανθρωπία είναι μια στάση ζωής που καλό είναι να θεμελιώνεται από νωρίς στην παιδική ηλικία, είναι κατανοητή η δυσπιστία και η διαφορά των αντιλήψεων σχετικά με το θεσμό.
Η εποικοδομητική κριτική σώζει
Όμως, αν το σκεφτεί κανείς καλύτερα, ποιος θεσμός δεν έχει τα θετικά και τα αρνητικά του πρότυπα; Αυτούς που φέρνουν τον κόσμο κοντά και αυτούς που τον διώχνουν μακριά; Κοιτάξτε γύρω και θα δείτε άπειρα, θετικά και αρνητικά παραδείγματα. Ας μην επιμένουμε στην αρνητική κριτική που δεν οδηγεί πουθενά αλλά στην εποικοδομητική και ας είμαστε προσεκτικοί. Ας επενδύουμε σε όποια φιλανθρωπική δράση μας ευχαριστεί, δε μας πιέζει, εμπιστευόμαστε και γίνεται από την καρδιά μας. Μόνο έτσι, θα αντλήσουμε συναισθηματικά όλες τις ευεργεσίες της φιλανθρωπίας μας.
Φιλανθρωπία για Όλους
Γι’ αυτό μην το αναβάλλεις καθόλου και άδραξε την ευκαιρία να βρεις άτομα στην κοινότητά σου (και όχι μόνο) που βρίσκονται σε ανάγκη και αποφάσισε με ποιους τρόπους είσαι σε θέση να τα βοηθήσεις. Η ψυχική αλλά και η σωματική σου υγεία θα σε ευχαριστήσουν, όπως και αυτοί που θα ευεργετήσεις (είτε από μέσα τους, είτε από έξω τους).
Πηγή: Μαρία Πολίτη – αρθρογράφος