Εδώ και χιλιάδες χρόνια, άντρες και γυναίκες ζούμε κατά κάποιον τρόπο φυλακισμένοι μέσα στις ταυτότητές μας, στις κουλτούρες μας, στους περιορισμούς, στους φόβους και στις ενοχές μας.

 

Οι φυλακές που κλείνουν τις άκαμπτες προσωπικότητές μας δεν αποκαλούνται «φυλακές». Τις έχουμε βαφτίσει με πιο ωραία και απατηλά ονόματα: τις λέμε ναούς, θρησκεία, πολιτικά κόμματα, ιδεολογία, κουλτούρα, πολιτισμός, σχολές ψυχοθεραπείας, πετυχημένη επιχείρηση, φήμη, εξουσία και τιμές. Αλλά, κυρίως, τις αποκαλούμε «Ο δρόμος της επιτυχίας».

Είναι αλήθεια ότι, κάπου κάπου, δίνουμε στις φυλακές μας φρικτά ονόματα: τις αποκαλούμε ναρκωτικά, αλκοόλ, φοβίες, μανίες, ακολασία, τρέλα.

Όσο ωραίο όνομα κι αν έχει η φυλακή σου, κι όσο καλή ζωή κι αν κάνει κανείς φαινομενικά, όταν είσαι μέσα.. είσαι φυλακισμένος.

Ακόμα κι αν το κελί σου είναι πρώτης θέσης, ακόμα κι αν το προαύλιο είναι τόσο μεγάλο που η ματιά σου δεν φτάνει να δει τους τοίχους, ακόμα κι αν έχεις φυλακή με ανέσεις πέντε αστέρων, ακόμα κι αν σου τάζουν άδειες όλο και πιο συχνές, ακόμα κι αν οι δικές σου αλυσίδες είναι διάφανες και δε βαραίνουν πολύ σε σύγκριση με τις αλυσίδες άλλων, ακόμα κι αν την έχεις διαλέξει εσύ αυτή τη φυλακή, ακόμα κι αν μοιράζεσαι το κελί με τα πιο αγαπημένα σου πρόσωπα.. ακόμα κι αν δεν θέλεις να το ξέρεις…

Είσαι στη φυλακή.

Πάντως, μην τρομάζεις άδικα. Ποτέ δεν μπήκες φυλακή. Γεννήθηκες μέσα, και σε διέταξαν να μείνεις εκεί-όπως κι εμένα-, προτού αποκτήσεις συνείδηση (και ίσως κανείς απ’ τους δυο μας να μην την απόκτησε ακόμα).

Σε περιόρισαν (με περιόρισαν) για να σπουδάσεις, να δουλέψεις, να ερωτευτείς και να παντρευτείς μέσα στη φυλακή.

Σε προπόνησαν και σε υπνώτισαν (όπως κι εμένα) για να μην μπορείς να δεις τα κάγκελα.

Σ’ έσπρωξαν (και μ’ έσπρωξαν) να πιστέψεις ότι μόνο εκεί θα είσαι προστατευμένος.

Σου είπαν (και τους πιστέψαμε) ότι, τελικά, αυτό θα ήταν το καλύτερο που μπορούσες να ελπίζεις.

Τη μέρα που θα καταλάβεις που βρίσκεσαι και θα προσπαθήσεις να το φωνάξεις δυνατά, οι άλλοι, οι συγκρατούμενοι σου στη φυλακή, θα σου πουν ότι είναι ψέματα κι ότι η αληθινή φυλακή είναι έξω από αυτούς τους τοίχους. Θα θρηνούν και θα καταριούνται όλους εκείνους που προσπάθησαν να σου δείξουν την αλήθεια. Και θα σου πουν ότι ελευθερία δεν υπάρχει, κι ότι έξω είναι η κόλαση.

Θα σου δείχνουν ότι μέσα μπορείς να έχεις αληθινά ό,τι επιθυμείς (εκτός απ’ την ελευθερία σου, φυσικά). Θα προσπαθήσουν να σε δελεάσουν με βραβεία κι επευφημίες για να μείνεις, θα σου προσφέρουν χρήματα, σεξ, πολυτέλειες και «σπέσιαλ» συνθήκες, γιατί (θα σου λένε πως) είσαι και εσύ «σπέσιαλ».

Και για να σ’ εμποδίσουν να φύγεις, θα σε απειλούν με τιμωρίες και βασανιστήρια που θα υποστείς αν δεν δεχτείς την προσφορά τους.

Κι αν παρ’ όλα αυτά φύγεις, θέλω να ξέρεις ότι… θα βγουν να σε ψάξουν. Γιατί, έξω από τη φυλακή αποτελείς απειλή. Θα τρέξουν να σε φέρουν πίσω, εσένα ή το πτώμα σου, για ν’ αποδείξουν έτσι σε όλους ότι η ζωή είναι αδύνατη εκεί έξω.

Μην απελπίζεσαι όμως, και μην τρομάζεις… Απ’ τη στιγμή που θα είσαι ελεύθερος, κανένας πια δεν θα μπορεί να σε φυλακίσει αν δεν το θέλεις κι εσύ». 

https://sxeseis-kai-sunaisthimata.com

Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο «Από την άγνοια στη σοφία»  του Χόρχε Μπουκάι – εκδ. opera