Οι μικρές και οι μεγάλες παραδόσεις στη μικρή μεσογειακή μας χώρα καλά κρατούν και, ενώ άλλοι αδιαφορούν παντελώς κι άλλοι πασχίζουν να τις διατηρήσουν και να πείσουν και τους υπόλοιπους να τις διατηρούν, μια οικογενειακή συνήθεια αγαπιέται απ’ όλους κι απ’ όλες, από μεγάλους και μικρούς, πανεπιστημιακούς, ανειδίκευτους εργάτες, Αθηναίους και ακρίτες, συντηρητικούς και επαναστάτες: η παράδοση του κυριακάτικου οικογενειακού τραπεζιού.

 

Ακόμα κι αν οι περιστάσεις δεν επιτρέπουν στην δική σου περίπτωση να μαζευτείς με την οικογένεια τις Κυριακές και να επιδοθείτε στο παραδοσιακό, οικογενειακό φαγοπότι σίγουρα θυμάσαι με νοσταλγία την εποχή που τα καταφέρνατε. Η συνάθροιση της οικογένειας γύρω απ’ το τραπέζι με το καλό τραπεζομάντιλο της μαμάς και τα πιο νόστιμα μαμαδίσια φαγητά αρέσει σε όλους.
Στο τραπέζι της Κυριακής, θα μάθεις όλα τα νέα που σου διέφυγαν μέσα στην εβδομάδα. Θα συζητηθεί το μέλλον της μικρής που δίνει Πανελλαδικές και ο γάμος της δεύτερης ξαδέρφης σου, θα τσακωθείς για τα πολιτικά, θα θυμηθείς αστείες ιστορίες που μόνο μεταξύ σας έχουν πλάκα και, αν είσαι τυχερός, η μαμά κι ο μπαμπάς μπορεί να πιουν ένα ποτηράκι κρασί παραπάνω και δεις την μεν μια να χασκογελάει ήσυχα, με κόκκινα μάγουλα και λαμπερά μάτια και τον άλλο να λέει χοντροκομμένα ανέκδοτα που -παραδόξως- σ’ αυτό το κλίμα έχουν όντως πολλή πλάκα.

Αγαπάμε το Κυριακάτικο τραπέζι, γιατί μας θυμίζει πως, ό,τι κι αν συμβαίνει, όσο κι αν τρέχουμε, όσο κι αν απομονωνόμαστε, υπάρχουν δυο, τρεις, πέντε άνθρωποι στους οποίους μπορούμε να στηριχτούμε, να είμαστε ο εαυτός μας, να μοιραστούμε τα πάντα (και ενίοτε να τσακωθούμε χωρίς ενδοιασμούς).

Αγαπάμε το Κυριακάτικο τραπέζι, γιατί η μαμά βάζει το πιο ωραίο της τραπεζομάντιλο και μαγειρεύει με αγάπη -και, ως γνωστόν, ένα φαγητό μαγειρεμένο με αγάπη δεν μπορεί παρά να είναι νόστιμο.

Αγαπάμε το Κυριακάτικο τραπέζι, γιατί τα μουτρωμένα πρόσωπα σπανίζουν τις Κυριακές.

Αγαπάμε το Κυριακάτικο τραπέζι, γιατί μας ενώνει -έστω για λίγο- μ’ αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν άνευ όρων και περιορισμών.

http://sxeseis-kai-sunaisthimata.com

πηγή: Απόσπασμα από κείμενο της Φοίβης Γλύστρα