Έλα να μιλήσουμε για αδιέξοδα. Να πούμε για εκείνες τις καμπές της ζωής που πέφτεις πάνω σε τοίχο και σπας τα μούτρα σου.
Πέτρα άκαμπτη στέκει μπροστά σου κι εσύ δεν ξέρεις τι να κάνεις. Πονάς από τη σύγκρουση κι αδυνατείς να πας παρακάτω. Ακινητοποιημένος στέκεις και φλερτάρεις με την απόγνωση.
Και τώρα τι; Μετά τι;
Κρύος ιδρώτας σε λούζει και το μυαλό σου χτυπάει κόκκινα από τις πολλές στροφές. Αυτή η αίσθηση της ανημπόριας, σου δημιουργεί πανικό. Όταν βλέπεις δρόμο ανοιχτό μπροστά σου, ακόμη και στα δύσκολα ξέρεις τι να κάνεις. Αν έχεις πέσει σηκώνεσαι και προχωράς, αν ετοιμάζεσαι να πέσεις κάνεις κουράγιο και συνεχίζεις. Περπατάς, μπουσουλάς, τρέχεις. Όπως τα φέρει στην τελική η ζωή. Όπως τα αντέξεις.
Όταν όμως μπροστά σου υψώνεται ντουβάρι αδιαπέραστο, τι στα κομμάτια να κάνεις;
Δεν παλεύονται τα αδιέξοδα της ζωής λες. Δεν τα αγαπάς γιατί σου κόβουν τη θέα, σου στερούν την προοπτική.
Εγώ πάλι θα συμφωνήσω στο να μην τα αγαπάς. Έλα όμως που υπάρχουν. Κι από το να τα παρατήσεις και να σταθείς εκεί στα σκοτάδια τους, εγώ λέω να κοιτάξεις ψηλά.
Ψάξε τη χαραμάδα τους. Ψάξε το αδύνατο σημείο τους και πολέμησέ τα. Κι αν δεν μπορείς σπρώχνοντας να γκρεμίσεις τους τοίχους που οι συνθήκες, οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, ύψωσαν μπροστά σου, απλά σκαρφάλωσε.
Το κάθε εμπόδιο φτάνει μέχρι ένα σημείο. Είναι στο χέρι σου να το ξεπεράσεις και να συνεχίσεις. Πήδα το, το αναθεματισμένο και συνέχισε τη ζωή σου.
Δε θα είναι εύκολη η ανάβαση. Δεν είναι πίστα αρχαρίων τα αδιέξοδα της ζωής. Θα ζοριστείς, θα πέσεις καμιά δεκαριά φορές, θα γρατζουνιστείς, θα ματώσεις.
Αλλά θα έρθει η στιγμή που θα τα καταφέρεις. Αρκεί να το πιστέψεις.
Σε δοκιμάζει η ζωή και σπέρνει στο δρόμο σου εμπόδια. Αδιέξοδα τα λες αλλά πάντα μα πάντα υπάρχει διέξοδος. Άνοιξε τα μάτια σου, την καρδιά και το μυαλό σου κι αντιμετώπισέ τα. Μη φοβάσαι τίποτα. Μόνο πίστεψε σε σένα κι έχε τις δυνάμεις σου σε ετοιμότητα. Όλα μπορείς να τα καταφέρεις αρκεί να το θελήσεις.
Κι εσύ το θέλεις, έτσι δεν είναι;
http://sxeseis-kai-sunaisthimata.com
πηγή: της Στεύης Τσούτση