Να θυμηθώ να γελάσω πριν κλάψω.
Να θυμηθώ να αγκαλιάσω τον εαυτό μου πριν αυτομαστιγωθώ.
Να θυμηθώ να πιστέψω ότι μπορώ να το κάνω, πριν με πιάσει η αυτοαπόρριψη.
Να θυμηθώ να ακούσω την εσωτερική φωνή μου, πριν μου επιβληθεί έξωθεν η πορεία της ζωής μου.
Να θυμηθώ να δοκιμάσω πράγματα πριν κατασταλάξω σε αυτό που μου αρέσει.
Να θυμηθώ να ταξιδέψω πριν πω ότι αυτή είναι η πατρίδα μου.
Να θυμηθώ να ακούσω και να αφουγκραστώ πριν μιλήσω.
Να θυμηθώ να κοιτάξω ψηλά πριν ρίξω χαμηλά το βλέμμα μου.
Να θυμηθώ να αγαπήσω τους ανθρώπους πριν απογοητευτώ από αυτούς και χωρίσουν οι δρόμοι μας.
Να θυμηθώ να κατανοήσω τι έχουν περάσει οι άλλοι και πώς σκέφτονται πριν τους επικρίνω.
Να θυμηθώ να δω στον άλλον αυτό που είναι και όχι αυτό που θα ήθελα ή που χρειάζομαι εγώ να είναι.
Να θυμηθώ να κοιτάξω κάποιον στα μάτια πριν του γυρίσω την πλάτη.
Να θυμηθώ να αποδεχτώ τους άλλους με τα ελαττώματά τους πριν προσπαθήσω να τους αλλάξω για να ταιριάζουν με τα δικά μου «σωστά» δεδομένα.
Να θυμηθώ ότι στη ζωή δεν υπάρχει το τέλειο αλλά το αληθινό με τις ατέλειές του, οι οποίες το κάνουν μοναδικό.
Να θυμηθώ να αντιμετωπίσω τους άλλους ως κάτι διαφορετικά αξιόλογο αλλά όχι κατώτερο.
Να θυμηθώ ότι η ζωή δεν είναι πρόβα αλλά κατευθείαν παράσταση πριν αποφασίσω να αναβάλλω κάτι.
Να θυμηθώ ότι στο τέλος θα μετανιώνω για τις ευκαιρίες που δεν πήρα, πριν αποφασίσω να κάνω πίσω.
Να θυμηθώ πριν πεθάνω…να ζήσω.
https://sxeseis-kai-sunaisthimata.com
Πηγή: Γράφει η Σιμόνη Ζαρκάδα