Τα τελευταία χρόνια ακούμε συχνά να χωρίζουν ζευγάρια που ζουν πολλά χρόνια μαζί. Σύμφωνα βέβαια με την κοινή λογική, δυο άνθρωποι που βρίσκονται σε ένα γάμο 15 ή 25 χρόνων, έχουν ζήσει πολλά μαζί και έχουν μοιραστεί τόσα πράγματα, ώστε να είναι πολύ δεμένοι μεταξύ τους. Κι όμως, τα διαζύγια σε γάμους μεγάλης διάρκειας, αρχίζουν να γίνονται κάτι πολύ συνηθισμένο.
Οι σύμβουλοι γάμων και οι ειδικοί ψυχολόγοι αναφέρουν ότι ένας πολύ σπουδαίος λόγος διάλυσης πολύχρονων γάμων, είναι τα αισθήματα απογοήτευσης, ρουτίνας και αβεβαιότητας που οδηγούν αυτά τα ζευγάρια στο διαζύγιο. Ειδικά η αίσθηση της ρουτίνας και των επαναλαμβανόμενων συνηθειών και πρακτικών ανάμεσα στο ζευγάρι, οδηγεί πολύ συχνά έναν από τους δύο, ίσως και τους δύο, στο συμπέρασμα ότι τα χρόνια περνούν και η ζωή τους θα συνεχίσει με τον ίδιο βαρετό ρυθμό. Η κούραση από την άλλη πλευρά, η σχέση που έχει κορεστεί, η απουσία ευχαρίστησης και η διαρκής κακή και πεσμένη ψυχολογία και των δύο, τους κάνει πολύ πιο συχνά πλέον να αισθάνονται ότι η κοινή αυτή ζωή δεν τους δίνει την ίδια ευχαρίστηση με το παρελθόν.
Σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η ενηλικίωση των παιδιών και ίσως η απομάκρυνσή τους από την οικογένεια, αλλά και η απομάκρυνση από την εργασία λόγω σύνταξης ενδεχομένως, του ενός από τους συντρόφους ή και των δύο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καθημερινή διέξοδος, εκτόνωση και δραστηριότητα στο ζευγάρι.
Την απόφαση των ζευγαριών αυτών για διαζύγιο, διευκολύνει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πια παιδιά στο σπίτι, τα οποία όταν είναι μικρά κυρίως επηρεάζουν τέτοιου είδους αποφάσεις, οπότε ένα διαζύγιο των γονιών τους μπορεί να αντιμετωπιστεί πιο εύκολα, όταν είναι ενήλικα.
Στην περίπτωση αυτή, αποκαλύπτεται και το γεγονός, ότι το ζευγάρι είχε μεγάλη συναισθηματική απόσταση, την οποία έκρυβε για πολλά χρόνια, λόγω της ευθύνης και της φροντίδας των παιδιών.
Ένας άλλος λόγος που οδηγεί αυτούς τους γάμους στο διαζύγιο, μπορεί να είναι και ένα τρίτο πρόσωπο. Ο άντρας, αλλά και η γυναίκα, στην ηλικία άνω των 45 ετών, αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι έχουν μεγαλώσει αρκετά, ότι δεν έχουν πια τις ίδιες ευκαιρίες με τους νεότερους, με αποτέλεσμα να νοιώθουν την ανάγκη για μια δεύτερη νεότητα. Η ανάγκη να αισθανθούν ότι ακόμα μπορεί να έχουν ερωτικές περιπέτειες, η ανασφάλεια για την εμφάνισή τους που αλλάζει και η επιβεβαίωση που χρειάζονται, μπορεί να οδηγήσουν τον ένα από τους δύο συζύγους ή και τους δύο, στη δημιουργία μιας άλλης σχέσης. Και εδώ το σεξ γίνεται κυρίαρχο, όπως και η μεγάλη ανάγκη για ευχαρίστηση και αυτοπεποίθηση.
Η απομάκρυνση, επίσης, του ζευγαριού σεξουαλικά, μπορεί να έχει σαν εξέλιξη το χωρισμό. Όταν το ζευγάρι δεν αισθάνεται πια λόγω της μακροχρόνιας σχέσης του αλλά και της ρουτίνας την ίδια έλξη, η σεξουαλική ζωή αλλάζει, αραιώνει, μεταβάλλεται και πολλές φορές διακόπτεται εντελώς. Αν προσθέσει κανείς τη φυσιολογική κόπωση λόγω ηλικίας και επαγγελματικών προβλημάτων, τα οικονομικά ζητήματα, τα ενδεχόμενα προβλήματα υγείας που παρουσιάζονται κατά καιρούς και τους συχνούς καβγάδες ή την κατάθλιψη που επιφέρουν αυτά, το σεξουαλικό πρόβλημα είναι αναπόφευκτο. Η φθορά συνεχίζεται και αν δεν γίνουν προσπάθειες και από τους δύο, η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη, με συνέπεια την οριστική, σεξουαλική απομάκρυνση των συντρόφων και τη σύναψη ίσως εξωσυζυγικής σχέσης.
Τέλος, η κακή ψυχολογία, από ορμονικούς (εμμηνόπαυση κλπ.) ή άλλους προσωπικούς λόγους στις γυναίκες και η οικονομική ανασφάλεια της εποχής για τους άντρες, μπορούν να οδηγήσουν τη σχέση στον χωρισμό, λόγω κατάθλιψης, εσωτερικής αναζήτησης, αλλαγής στον τρόπο επιλογών και τρόπου ζωής. Κάποιοι αρχίζουν να αισθάνονται ότι οι επιλογές που έκαναν στη ζωή τους ήταν λάθος, ότι θυσιάστηκαν για την οικογένεια και τα παιδιά και τώρα, έχοντας την αίσθηση κάποιας ελευθερίας, να καταφέρουν να αλλάξουν όσα μπορούν, να ασχοληθούν με πράγματα που τους ευχαριστούν, να προλάβουν να ζήσουν όσα δεν έζησαν, να χαρούν, να ταξιδέψουν, να δημιουργήσουν με άλλο τρόπο. Και ίσως σε όλα αυτά να πιστεύουν ή να αισθάνονται ότι δεν έχει θέση ή δε μπορεί να τους ακολουθήσει ο σύντροφος με τον οποίο μοιράστηκαν τη ζωή τους μέχρι τώρα.