Μας αρέσει να πιστεύουμε πως σμίγουμε καρμικά, πως χωρίζουμε μοιραία και πως τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία.

Μας αρέσει να πιστεύουμε πως σμίγουμε καρμικά, πως χωρίζουμε μοιραία και πως τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία.
Καταλαβαίνω απόλυτα. Έχεις κουραστεί να γνωρίζεις ανθρώπους που δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σου. Που δε σε έχουν ως προτεραιότητα στη ζωή τους, που νιώθεις ότι δεν θέλουν να περνούν χρόνο μαζί σου και απλά σε χρησιμοποιούν για να ικανοποιήσουν κάποιες ανάγκες τους.
Έχουμε την τάση οι άνθρωποι να προσπαθούμε απεγνωσμένα να διατηρήσουμε τη φαινομενική ισορροπία που χαρακτηρίζει τις ζωές μας, πέφτοντας στην παγίδα του συμβιβασμού και της αποδοχής. Ακολουθώντας μια προκαθορισμένη ρουτίνα που μας προσφέρει τον έλεγχο που πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε, βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στη μουντή καθημερινότητά της.
Δεν υπάρχει άνθρωπος σ’ αυτό το σύμπαν που να θεωρεί φυσιολογική προς το πρόσωπό του μια συμπεριφορά που να τον προσβάλλει, που να υποτιμά τη νοημοσύνη του, που να είναι σκάρτη και βουτηγμένη μέσα στο ψέμα.
Βιαζόμαστε να πούμε “ο άνθρωπός μας”.
Βιαζόμαστε να μπούμε σε μια οποιαδήποτε σχέση απελπιστικά για να καλύψουμε την θέση στο μαξιλάρι και καπάκι, όταν η θέση στο μαξιλάρι ψιλοεδραιωθεί, να καλύψουμε και την θέση στο προφίλ.
Ύστερα, αγαπάμε, δίνουμε την καρδιά μας ολόκληρη, σε ανθρώπους, που τελικά… φάνηκαν λίγοι.
Από τον Α την ευγένεια του.
Από τον Β το χιούμορ του και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα και τη ζωή γενικότερα.
Από τον Γ την ευθύτητα του και την ειλικρίνεια του και την ίση μεταχείριση προς όλους που δεν διστάζει να δείξει αυτό που πραγματικά είναι ακόμη και στον προϊστάμενο του.
Από τον Δ την ταπείνωση που κράτησε όταν αδικήθηκε.
Έχει η αγάπη όρια; Ποτέ πρέπει να σταματήσεις να αγαπάς κάποιον περισσότερο από τον εαυτό σου;
Ποτέ είναι η ώρα να σταματήσεις να βάζεις τις ανάγκες του πάνω από τις δικές σου;
Μήπως όλο αυτό δεν είναι αγάπη;
Μήπως όλο αυτό δεν είναι ανάγκη δίκη του αλλά δίκη σου;
Καλή η ιλαρή θάλασσα, μα ο καπετάνιος ο καλός στη φουρτούνα είναι που αποδεικνύει τις δυνάμεις του. Μάθε να μη σε φοβίζει η φουρτούνα. Μάθε να την καλωσορίζεις σαν πρόκληση, αλλά και σαν ευκαιρία για να αποδείξεις στον εαυτό σου μέχρι ποιο σημείο μπορείς να σπρώξεις τα όριά σου.
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑