Φέρνω στο νου το «Σ’ αγαπώ», και όλα τα κοριτσίστικα κλισέ, σκάνε σαν φούσκες στον αέρα. Η Σταχτοπούτα δεν αγάπησε ποτέ αληθινά τον πρίγκιπα που πήγε να την σώσει και η Χιονάτη έζησε μέσα στο αθώο ψέμα της. Και τελικά, το μόνο αληθινό είναι το «κράτα με να σε κρατώ, ν’ ανεβούμε το βουνό». Το μόνο αληθινό είναι το «είμαστε μαζί»- μαζί στην οικειότητα, μαζί στην μοναξιά μας.
Η χειριστικότητα είναι μια συμπεριφορά που όλοι μας είναι πιθανό να έχουμε βιώσει μέσα σε σχέσεις με συντρόφους, φίλους, γονείς, παιδιά, εργοδότες, συναδέλφους ή γείτονες. Επίσης, είναι πιθανό να συμπεριφερόμαστε κι εμείς χειριστικά προς τους άλλους. Σε κάθε περίπτωση η συμπεριφορά αυτή δυσκολεύει τις σχέσεις σας και γι αυτό είναι πρέπον να αποφεύγεται.
Έχετε σκεφτεί γιατί παραπονιόμαστε ότι τραβάμε μόνο προβληματικές περιπτώσεις στην ερωτική μας ζωή; Μήπως δεν φταίνε μόνο οι άλλοι;
Όλοι το έχουμε ζήσει. Βρισκόμαστε με κάποιους που μας αντιπάθησαν από την πρώτη στιγμή. Μπορεί να μην υπάρχουν ξεκάθαροι λόγοι γι αυτή την συμπεριφορά τους. Ανεξάρτητα από το πόσο προσπαθούν να κρύψουν τα συναισθήματα τους, κάποιος με ενσυναίσθηση μπορεί να αισθανθεί τα συναισθήματα τους.
Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα που μας προστατεύει από τον κίνδυνο. Η φοβία όμως δεν έχει μεγάλη σχέση με τον κίνδυνο. Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από φοβίες εκδηλώνοντας έντονο, παράλογο φόβο όταν αντιμετωπίζουν μία συγκεκριμένη κατάσταση ή όταν έρχονται σε επαφή με κάποιο αντικείμενο. Τα φοβικά άτομα πολλές φορές γνωρίζουν ότι ο φόβος τους δεν είναι δικαιολογημένος αλλά δεν μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους. Τα συναισθήματα αυτά μπορεί να είναι τόσο έντονα που το άτομο να παραλύει.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις για μένα το αγαπημένο μου γλυκό και έμαθα ότι μικρά πράγματα μπορεί να έχουν ξεχωριστή σημασία στη ζωή.
Μερικές φορές φαίνεται σαν να υπάρχει ένα μαγικό φίλτρο που κάνει τα άτομα με υψηλή αυτοπεποίθηση να αντιμετωπίζουν κατάματα τον φόβο και όλους τους υπόλοιπους να αποφεύγουν να εμπλακούν.
Ασχολούμαστε διαρκώς με τις φοβίες που έχουμε, με τις φοβίες που έχουν οι άλλοι γύρω μας… τις συζητάμε, τις αναλύουμε, τις σχολιάζουμε, προσπαθούμε να τις αντιμετωπίσουμε. Υπάρχουν, όμως, και φοβίες που δεν τις ομολογούμε ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό…
Σε όλες τις ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες, φθάνουμε σε ένα κομβικό σημείο: στη σχέση των θεραπευομένων με τους γονείς τους. Είναι η στιγμή της διεργασίας που υπαρξιακές διαδρομές, σκέψεις, συναισθήματα, ψυχικές δυσκολίες και εμπειρίες συνδέονται σε μία φανερή πλέον πορεία.
Κάποτε ο διάσημος Ουγγροαμερικανός ψυχίατρος Thomas Szasz (1920-2012) δήλωσε πως στη φύση του ανθρώπου «Ο ανόητος ούτε συγχωρεί ούτε ξεχνά. Ο αφελής και συγχωρεί και ξεχνά. Ο έξυπνος συγχωρεί, αλλά δεν ξεχνά».
