Φταίει το ζαβό το ριζικό μας, έγραψε κάποτε ο Βάρναλης. Για να το απογειώσει κάποιους στίχους παρακάτω, δηλώνοντας ότι φταίει το κεφάλι το κακό μας.
Ετικέτα: σκέψεις (Σελίδα 7 από 9)
Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας…. Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει…
Μερικοί από εμάς φοβόμαστε να πάρουμε αποφάσεις για τη ζωή μας και θέλουμε να μας πουν οι άλλοι τι να κάνουμε.
Αναρωτιέμαι μερικές φορές: είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;
Το πρόβλημα της αριστεράς είναι ότι οι περισσότεροι που έγιναν κομμουνιστές το διάλεξαν από μίσος για τους πλούσιους και όχι από αγάπη για τους φτωχούς, έλεγε ο Μαρκ Τουέιν.
Το παλάτι που άλλοτε άστραφτε και έσφυζε από ζωή, ανοίχτηκε μπροστά της παρατημένο, ξένο και βουβό.
Δεν τον ξέρεις. Δε σε ξέρει ούτε αυτός. Δεν τον ψάχνεις, ούτε βιάζεται να σε βρει. Δε σε φαντάζεται, δεν ξέρεις αν είναι όμορφος ή άσχημος, δε γνωρίζεις αν μοιάζει με όσα έχεις ονειρευτεί. Ούτε σε νοιάζει να μάθεις ακόμα. Φτάνει που ξέρεις πως είναι κάπου εκεί έξω.