Νομίζω ότι πραγματικά πρέπει να σταματήσουμε τα μοιρολόγια για το παρελθόν.

Όλοι κάνουμε λάθη. Είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Αυτό που δεν είναι τόσο συνηθισμένο είναι το να παραδεχόμαστε τα λάθη μας και να ζητάμε συγγνώμη.
Σ’ αυτή την κατηγορία ανήκει πιθανότατα η πλειονότητα των λαθών μας. Συχνά επαναλαμβάνουμε μορφές συμπεριφοράς, όταν τα δεδομένα φαίνονται παρόμοια.
Υπευθυνότητα: Να αναλαμβάνεις την ευθύνη των λαθών σου. Ένα λάθος δεν σημαίνει ότι είσαι κακός, σημαίνει απλώς ότι είσαι ένας από όλους μας, ένα ανθρώπινο πλάσμα.
Πώς μαζεύει κανείς τα «κομμάτια του» στις δύσκολες στιγμές για να πάρει κουράγιο, να αντέξει και να αντισταθεί…
Έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι, εγωιστές. Ποτέ δεν παραδεχόμαστε τα λάθη μας. Έχουμε μάθει μία ζωή να ρίχνουμε ευθύνες χωρίς εμείς να αναλάβουμε καμία. Έχουμε συνηθίσει στο να κρίνουμε μόνο τους άλλους, χωρίς να κοιτάμε και λίγο τον εαυτό μας.
Αναρωτιέμαι αν τελικά αντέχεται ή όχι η αλήθεια. Αν πρέπει να ξεφουρνίζεται ωμή και τσεκουράτη ή αν πρέπει να τη σιγοψήνουμε λιγάκι για να την καταπιεί πιο εύκολα ο αποδέκτης της.
Το να είσαι άνθρωπος σημαίνει ότι κάνεις λάθη. Αυτός που κάνει λάθος δεν είναι ντροπή να πει συγγνώμη. Σίγουρα η ζωή είναι ένα σχολείο. Ερχόμενοι εδώ, θα έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε πολλά μαθήματα. Μερικά μαθήματα θα μας αρέσουν, άλλα όχι και κάποια θα τα θεωρήσουμε άδικα ή άσχετα.
© 2021 Σχεσεις και Συναισθηματα