Ο Dr. Ovide, παιδίατρος ψυχίατρος, προειδοποιεί: Υπάρχει μια σιωπηλή τραγωδία που εκτυλίσσεται στα σπίτια μας σήμερα και περιλαμβάνει τα πιο όμορφα κοσμήματά μας: τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας βρίσκονται σε καταστροφική συναισθηματική κατάσταση!

Ο Dr. Ovide, παιδίατρος ψυχίατρος, προειδοποιεί: Υπάρχει μια σιωπηλή τραγωδία που εκτυλίσσεται στα σπίτια μας σήμερα και περιλαμβάνει τα πιο όμορφα κοσμήματά μας: τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας βρίσκονται σε καταστροφική συναισθηματική κατάσταση!
Η εφηβεία αποτελεί μία από τις πιο συναρπαστικές, αλλά και απαιτητικές φάσεις στη ζωή ενός ανθρώπου. Οι αλλαγές που συμβαίνουν κατά τη διάρκειά της δεν περιορίζονται μόνο στο σώμα, αλλά επηρεάζουν και τη λειτουργία του εγκεφάλου. Οι έφηβοι συχνά δείχνουν παρορμητικότητα, αναλαμβάνουν κινδύνους και παίρνουν βιαστικές αποφάσεις.
Δεν υπάρχει τέλειος γονέας, όπως και δεν υπάρχει τέλειος άνθρωπος. Πώς να συγχωρήσουμε τους γονείς μας αφήνοντας πίσω τα δύσκολα συναισθήματα της παιδικής μας ηλικίας, ώστε να απελευθερωθούμε ζώντας επιτέλους μια πλήρη ζωή γεμάτη αγάπη και φροντίδα για τον εαυτό μας.
Η Μαρία Μοντεσσόρι ήταν Ιταλίδα παιδαγωγός. Επινόησε το μοντεσσοριανό παιδαγωγικό σύστημα, γνωστό και ως «μοντεσσοριανή μέθοδος», πρωτοπόρα για την εποχή του και εξακολουθεί να εφαρμόζεται και σήμερα σε αρκετά σχολεία, τα επονομαζόμενα «μοντεσσοριανά» ή «μοντεσσοριανές σχολές».
«Τότε γίνεσαι εσύ ο γονιός και οι γονείς τα παιδιά σου..» Το «μοναχοπαίδι τα έχει όλα δικά του», «το μοναχοπαίδι είναι κακομαθημένο», «το μοναχοπαίδι γίνεται εγωιστής» και τόσες άλλες ταμπέλες και φράσεις συνοδεύουν ένα παιδί που έτυχε να μην έχει αδέρφια, και μάλιστα όχι από δική του επιλογή.
Αγαπημένε γονέα, γνωρίζω τους καθημερινούς σου αγώνες για την επιβίωση της οικογένειας, το καθημερινό σου τρέξιμο, τις έγνοιες σου για τα παιδιά σου, τα φροντιστήριά τους, τα προβλήματά τους. Σήμερα θα ήθελα να σου υπενθυμίσω κάτι πολύ σημαντικό ώστε να σε βοηθήσω να αντεπεξέρχεσαι πιο γαλήνια στην καθημερινότητα σου.
Όταν αρρώστησε η μητέρα μου, συνειδητοποίησα πρώτη φορά πως πλέον θύμιζε ελάχιστα την δυνατή γυναίκα που με μεγάλωσε. Μέτρησα τις ρυτίδες της, χάιδεψα τα ροζιασμένα χέρια της κι εντόπισα στο βλέμμα της την κούραση και την γλυκιά σοφία που κουβαλoύν όλοι οι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει.
Η σχέση που έχουν τα παιδιά με τους γονείς τους δεν μοιάζει με καμία άλλη. Οι γονείς μας, μας φροντίζουν όταν εμείς ακόμα δεν μπορούμε και είναι αυτοί που θα σταθούν πλάι μας και θα μας στηρίξουν όταν νιώθουμε πως τίποτα δεν πηγαίνει καλά. Πρόκειται για μια άνευ όρων αγάπη που δεν γνωρίζει το παραμικρό σύνορο.
Η γονική αγάπη είναι από αυτές τις αγάπες που θεωρούνται δεδομένες, αλλά η μόνη που είναι αναμφισβήτητη.
Η ζωή δεν περιλαμβάνει μόνο ναι και επιβεβαίωση, πολλές φορές έρχεσαι αντιμέτωπος με το όχι και την απόρριψη, γιατί έτσι είναι η ζωή…
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑