Πολλές φορές, κολλάμε τόσο πολύ στην ρουτίνα μας, που νομίζουμε πως είναι αδύνατο να ξεφύγουμε από αυτή. Την αποδεχόμαστε και συμβιβαζόμαστε με αυτά που νομίζουμε πως είναι σωστά. Φοβόμαστε την αλλαγή επειδή φοβόμαστε να εμπιστευθούμε το άγνωστο.

Πολλές φορές, κολλάμε τόσο πολύ στην ρουτίνα μας, που νομίζουμε πως είναι αδύνατο να ξεφύγουμε από αυτή. Την αποδεχόμαστε και συμβιβαζόμαστε με αυτά που νομίζουμε πως είναι σωστά. Φοβόμαστε την αλλαγή επειδή φοβόμαστε να εμπιστευθούμε το άγνωστο.
Την τύχη μας τη φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι. Μπορεί για παράδειγμα να έχεις την αίσθηση ότι κάτι σε κρατά και δεν σε αφήνει να προχωρήσεις όπως θα ήθελες στη ζωή. Ίσως δυσκολεύεσαι να βρεις δουλειά, να ανακαλύψεις ποιο είναι εκείνο που σε παθιάζει να κάνεις, να μην μπορείς να βγάλεις χρήματα ή να τα κρατήσεις. Ή ενδεχομένως να έχεις ζητήματα με τις σχέσεις σου. Ή να περιμένεις ακόμα τον μεγάλο έρωτα που δεν εννοεί να εμφανιστεί.
Δεν χρειάζεται να επισημάνουμε ότι η ζωή πού και πού μας δυσκολεύει, βάζει εμπόδια στο δρόμο μας, «μαγειρεύει» λίγο τις καταστάσεις της ζωής μας.
Αποδεσμεύσου από αυτούς που ποτέ δεν έκαναν τίποτα για να μείνουν στη ζωή σου, από ανθρώπους με παροδικά συναισθήματα που σε έκαναν να επενδύσεις τον χρόνο σου και να βασίσεις τις ελπίδες σου σ’ αυτούς.
Αν υπάρχει κάποιος πάνω σε αυτόν τον πλανήτη για τον οποίο μπορείς και πρέπει να είσαι σίγουρος, αυτός είναι αδιαμφισβήτητα ο εαυτός σου. Αυτός είναι πάντα εκεί για σένα, αυτός σε στηρίζει, αυτός σε αντέχει, αυτός σου δίνει ώθηση να προχωράς.
Συζητώντας με τους ανθρώπους, όταν ρωτάω τι έχουν κάνει ως τώρα για να αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα, ακούω πολύ συχνά την απάντηση “υπομονή”. Και εξηγούν “νόμιζα ότι θα άντεχα”, “περίμενα ότι ο άλλος θα το καταλάβει από μόνος του”, “πίστευα ότι μετά δεν θα με πειράζει τόσο”.
«Κλείσε μερικές πόρτες σήμερα. Όχι εξαιτίας της περηφάνιας σου, της ανικανότητάς σου ή της αλαζονείας σου, αλλά γιατί δεν οδηγούν πουθενά» – Paulo Coelho
Εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε με ποιον και πώς θα είμαστε σε κάθε στιγμή. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τις σχέσεις μας, πρέπει να αλλάξουμε τον εαυτό μας.
Μια ζωή μεγάλωσα κάνοντας το σωστό. Εκείνο το σωστό που οι άλλοι είχαν ορίσει για μένα χωρίς εμένα. Εκείνο το σωστό που μου είχαν επιβάλλει από μικρό παιδί. Μου είχαν πιπιλίσει το μυαλό να είμαι πάντοτε το “καλό παιδί”. Αυτό σήμαινε πάντοτε να υπακούω στους άτυπους κανόνες που μου είχαν ορίσει.
Η αβεβαιότητα και ο φόβος για το άγνωστο οδηγεί πολλούς ανθρώπους στην κατάθλιψη, τον εθισμό σε ουσίες και άλλες συμπεριφορές με τις οποίες οι ίδιοι σαμποτάρουν τον εαυτό τους.
© 2023 Σχεσεις και Συναισθηματα