Όλες οι δυστυχίες του ανθρώπου απορρέουν απ’ την ανικανότητά του να καθίσει σ’ ένα δωμάτιο μόνος και σιωπηλός. ΠΑΣΚΑΛ
Κατηγορία: Ψυχολογία (Σελίδα 37 από 39)
Πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι ένα βασικό χαρακτηριστικό της αγάπης είναι η ανιδιοτέλεια. Τι είναι όμως η ανιδιοτέλεια;
Είναι θλιβερό αλλά αληθινό: ένα υπολογίσιμο ποσοστό ανθρώπων έχει τη συνήθεια να αποπαίρνει τον εαυτό του ή να τον κριτικάρει υπερβολικά. Λέμε (ή σκεφτόμαστε) πράγματα όπως «Είμαι πολύ χοντρός», «Δεν αξίζω καθόλου», ή «Ποτέ μου δεν κάνω τίποτα σωστό». Μήπως έχετε κι εσείς αυτή την άχρηστη αλλά τόσο κοινή συνήθεια;
«Όταν ένας τοξότης σημαδεύει το στόχο του χωρίς βλέψεις, αποδίδει το μέγιστο των δυνατοτήτων του. Αν σημαδεύει το στόχο του για ένα βραβείο, έχει ήδη κυριευτεί από νευρικότητα. Αγωνιά. Σκέφτεται περισσότερο τη νίκη παρά τη ρίψη – και η επιθυμία του να νικήσει απομυζά τη δύναμή του.» Τσουάνγκ Τζου
Τα άτομα που βρίσκονται σε ένα δυσλειτουργικό γάμο και δέχονται τη βία του συντρόφου τους, δεν έχουν ξεκάθαρη αίσθηση των ορίων τους. Δεν έχουν μάθει πώς να τα αναπτύσσουν επαρκώς και επομένως αφήνουν τους άλλους να τα παραβιάζουν.
Συχνά μπορεί να σκεφτόμαστε: «Αν δεν ήμουν αναγκασμένη να ζω με τον τεμπελχανά τον άντρα μου και τα ανυπόφορα παιδιά μου, θα μπορούσα να ασχοληθώ με την προσωπική μου εξέλιξη…». Μεγάλο λάθος! Αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι αποτελούν την πηγή της προσωπικής σας εξέλιξης.
Για να απολαύσει ένας άντρας μια καλή σχέση με μια γυναίκα, πρέπει να προσαρμόσει τις προσδοκίες του. Αντί να σκέφτεται, επιστρέφοντας σπίτι, ότι τέλειωσε τη δουλειά του, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι, για να έχει μια σχέση καλή πρέπει κι αυτό να γίνει μέρος της δουλειάς του.
Το «όχι» είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση – γι΄αυτό μην διστάζετε να την πείτε. Αν, όμως, νομίζετε ότι λέγοντας «όχι» πηγαίνετε κατευθείαν για καβγά, τότε χρησιμοποιείστε την ακόλουθη τεχνική. Η τεχνική αυτή είναι ένα από τα καλύτερα ψυχολογικά εργαλεία και θα σας σώσει από πολλούς εκνευρισμούς αλλά και στεναχώριες.
Η πιο κοινή αιτία του θυμού είναι το θυμωμένο οικογενειακό περιβάλλον. Τα παιδιά μαθαίνουν να εκνευρίζονται από τους γονείς τους. Μαθαίνουν πότε να εκνευρίζονται, πώς και πόσο. Αυτό λέγεται μίμηση προτύπων.
Ως παιδιά, καθώς μεγαλώνουμε, αρχίζουμε να βιώνουμε κάποια στιγμή απογοήτευση επειδή οι ανάγκες μας δεν ικανοποιούνται πάντα και φυσικά προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να τις ικανοποιήσουμε. Θέλουμε να πάρουμε αυτό που επιθυμούμε από τους άλλους ανθρώπους, και επίσης να εξασφαλίσουμε ότι οι άλλοι δεν παίρνουν από μας αυτό που δε θέλουμε να τους δώσουμε.
