Δεν είναι λίγες οι φορές που όλοι μας έχουμε νιώσει να γινόμαστε το θύμα των καταστάσεων στην ζωή μας. Τι συμβαίνει όμως όταν η κατάσταση ξεφεύγει και οδηγούμαστε στη μόνιμη θυματοποίηση του εαυτού μας;
Κατηγορία: Ψυχολογία (Σελίδα 29 από 39)
Αν και γένους θηλυκού, η αγκαλιά δεν έχει φύλο. Όλοι τη χρειάζονται, ο καθένας μπορεί να την προσφέρει, ψιθυρίζει και στους δύο τα ίδια λόγια. Αν ήταν χρώμα, θα ήταν το δικό σου αγαπημένο· γιατί καμιά αγκαλιά δεν είναι ίδια. Κάθε μία είναι ξεχωριστή και μοναδική, σχεδιασμένη για σένα.
«ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, από τότε που μπήκες στην εφηβεία δυσκολεύομαι να σου μιλήσω. Έχω μπερδευτεί τελείως. Σου λέω να φέρεσαι πιο ώριμα να είσαι πιο υπεύθυνος αλλά εσύ γίνεσαι έξαλλος. Από την άλλη, όταν σε αντιμετωπίζω σαν παιδί πάλι έξαλλος γίνεσαι.
ΕΚΔΙΚΗΣΗ, ένα «πιάτο που τρώγεται κρύο» ή μήπως το «αγαπημένο, όξινο φρούτο» των εμμονικών ανθρώπων οι οποίοι αδυνατούν να διαχειριστούν τις αρνητικές εμπειρίες;
Υπάρχει γενικά μια περίεργη ανησυχία, σχεδόν φοβία, γύρω από την κατάθλιψη. Και ίσως αυτή, η κατάθλιψη, να είναι από τις πιο παρεξηγημένες διαθέσεις της ψυχής. Άλλη μία απόδειξη για το πόσο ο άνθρωπος φοβάται τον πόνο και πόσο αρνείται τούτο το βαθύτατο και σημαντικότατο κανάλι της συνείδησης, της κατανόησης, της ωρίμανσης.
Προσπαθήστε να θυμηθείτε την τελευταία φορά που ήσασταν θυμωμένοι, εκνευρισμένοι ή χαρούμενοι. Το πιο πιθανό είναι ότι το σώμα σας ήθελε να εκφράσει τα συναισθήματα που νιώθατε, να βρει ένα τρόπο να τα διοχετεύσει. Ένα τρόπος για να γίνει αυτό είναι μέσω του γραψίματος, με τις τεχνικές της εκφραστικής ή θεραπευτικής γραφής.
Αν με αγαπάς ή νομίζεις ότι με αγαπάς, αν έχεις ανάγκη την προσοχή, επιβεβαίωση και στήριξή μου κι αν γενικά από μένα εξαρτάται η ευημερία σου, τότε έχω τη δυνατότητα να σε επηρεάσω προς την κατεύθυνση που θέλω απλώς παρέχοντας ή παρακρατώντας αυτό που περισσότερο χρειάζεσαι, δηλαδή την προσοχή, επιβεβαίωση και στήριξή μου.
Επειδή η αγάπη είναι οικουμενικά αναγκαία, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που προσπαθούν να την εξασφαλίσουν. Την απαιτούν από τους άλλους, χωρίς να την προσφέρουν οι ίδιοι σε αντάλλαγμα.
Η επικοινωνία μεταξύ των συντρόφων αποτελεί δομικό στοιχείο για την ταυτότητα του ζευγαριού. Χτίζεται με την πάροδο του χρόνου και είναι το αποτέλεσμα συνάντησης των δύο προσώπων. Αποτελεί τη συνέχεια των «εαυτών» των συντρόφων.
