Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου τον οποίο θα χαρακτήριζα ερευνητή…
Κατηγορία: Χόρχε Μπουκάι (Σελίδα 6 από 9)
Μέχρι να ενηλικιωθούν, τα παιδιά είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη, κι αυτό συνεπάγεται πως δεσμευόμαστε να διατηρήσουμε για λογαριασμό τους τον θεσμό της οικογένειας.
Για ποιο λόγο ένας αδαής (οποιοσδήποτε αδαής, ή κι εμείς οι ίδιοι) μπορεί να ήθελε να βγει από την άγνοια μέσα στην οποία ζει εν αγνοία του;
Είναι προφανές πως οι προσδοκίες περιπλέκουν τη δυνατότητά μας να γίνουμε ευτυχισμένοι, είτε πραγματοποιηθούν είτε όχι.
Δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει ταξινόμηση, ή ότι υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες αγάπης που καθορίζονται από το είδος της σχέσης: σ’ αγαπώ σαν φίλο, σ’ αγαπώ σαν αδελφό, σαν ξάδελφο, σαν θείο, σαν γάτο… σαν αντικείμενο.
Σ’ ένα μαγεμένο βασίλειο όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να φτάσουν, ή ίσως όπου οι άνθρωποι μεταφέρονται αδιάκοπα χωρίς να το καταλαβαίνουν…
Η εξαπάτηση του ίδιου μας του εαυτού, η παραχάραξη και η διαστρέβλωση είναι, για ορισμένους, πολύ άνετες περιοχές, σίγουρες και φιλόξενες.
