Ζούμε σε έναν κόσμο όπου τα πάντα αλλάζουν συνεχώς. Οι εποχές έρχονται και παρέρχονται, τα νερά των θαλασσών ανεβαίνουν και κατεβαίνουν, οι άνθρωποι προσλαμβάνονται και απολύονται…
Κατηγορία: Βιβλίο (Σελίδα 11 από 12)
Όταν θέλουμε να συμπαθήσουμε κάποιον, είμαστε εξαιρετικά ανεκτικοί. Όταν θέλουμε να εκνευριστούμε με κάποιον, επικεντρωνόμαστε στα ελαττώματά του. Τα συναισθήματά μας για τους άλλους ανθρώπους δεν καθορίζονται από τη συμπεριφορά τους, αλλά από τη δική μας στάση.
Η ιστορία του βατράχου και του κουβά με το βραστό νερό, περιγράφει περίφημα πώς μια κατάσταση επιδεινώνεται σταδιακά.
Αυτοεκτίμηση είναι μια έμφυτη κινητήρια δύναμη του ατόμου για την ζωή. Είναι μια εσωτερική δύναμη που συμβάλει στην αρμονική εκτέλεση όλων των λειτουργιών του ατόμου (γνωστικών, συναισθηματικών, ψυχολογικών κτλ) αλλά και στην ανάπτυξή του. Η αυτοεκτίμηση είναι το αίσθημα της βαθιάς εμπιστοσύνης προς τον εαυτό μας που μας πηγαίνει πέρα από αυτό που κατέχουμε, που γνωρίζουμε ή που έχουμε επιτύχει.
Τα παιδιά γνωρίζουν για μας περισσότερα από όσο εμείς για τον εαυτό μας. Ξεχωρίζουν αυτόματα ποιος είναι καλός άνθρωπος, τις προθέσεις του, την ψυχική του ποιότητα.
Το πιο δύσκολο ίσως κομμάτι της διαδρομής είναι να κατακτήσουμε την αυτονομία. Σε τι αναφέρεται αυτή η λέξη που ακούγεται τόσο τεχνοκρατική και την οποία, συνδέουμε με την πολιτική ή τις στρατηγικές διοικητικών συμβουλίων ιδρυμάτων, ποτέ όμως, με απλούς ανθρώπους;
Τα άτομα που βρίσκονται σε ένα δυσλειτουργικό γάμο και δέχονται τη βία του συντρόφου τους, δεν έχουν ξεκάθαρη αίσθηση των ορίων τους. Δεν έχουν μάθει πώς να τα αναπτύσσουν επαρκώς και επομένως αφήνουν τους άλλους να τα παραβιάζουν.
Τι σημαίνει να μισείς κάποιον; Κατά πρώτον, το μίσος είναι μία απέχθεια για κάποιον ή για κάτι. Αλλά αυτό δεν αρκεί, έτσι δεν είναι; Μπορεί να απεχθάνεσαι το παγωτό μπανάνα, αλλά μάλλον δε θα χάσεις τον ύπνο σου κιόλας γι’ αυτό το πράγμα. Άρα η απέχθεια από μόνη της δεν είναι αρκετή.
- «ΚΟΙΤΑΞΕ, ΝΤΕΜΙΑΝ. Θα ήταν υπέροχο να πήγαινες τις σημειώσεις στο φίλο σου. Το ιδανικό θα ήταν να ένιωθες, επιπλέον, ικανοποίηση που το κάνεις. Εξίσου λογικό θα ήταν να το έκανες δίχως κανένα συναίσθημα. Όμως, γιατί το κάνεις με τόση δυσφορία; Δεν νομίζω ότι ο Χουάν θα περάσει το μάθημα μελετώντας αυτές τις σημειώσεις!»
- «Μα, τι σημασία έχει αυτό;»
- «Τίποτα. Ένα καλαμπούρι έκανα. Σκεφτόμουν όλη την “άσχημη φάση”, όπως λέτε εσείς.»
- «Δεν ξέρω γιατί με πρήζεις τώρα, αφού σου είπα πως θα τις πάω.»
- «Σε πρήζω για να καταλάβεις το πώς φτάνεις σε τέτοιες καταστάσεις. Να σου πω μια ιστορία;»
ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ να κερδίσεις την αναγνώριση και την εκτίμηση των άλλων. Ο Χόρχε μου είχε εξηγήσει τη θεωρία του Μάσλοου για τις αυξανόμενες ανάγκες.
