Δεν μένουνε μόνοι τους οι άνθρωποι επειδή είναι αδύναμοι.

Η έννοια της επιθετικότητας χρησιμοποιείται με δύο σημασίες: μια γενική που αναφέρεται στο δυναμισμό και την ενέργεια ζωής με την οποία ένα άτομο ικανοποιεί τις ανάγκες του, και μια πιο στενή, που είναι συνυφασμένη με βιαιότητα και εχθρική συμπεριφορά.
“Αν φοβάσαι ότι μου έδωσες πολύ λίγα χάδια, απλά να ξέρεις ότι δεν έχω ξεχάσει ούτε ένα.
Ζούσε κάποτε, πριν πολλά χρόνια, ένας βασιλιάς πολύ θλιμμένος που είχε έναν υπηρέτη χαρούμενο και αισιόδοξο. Κάθε πρωί ξυπνούσε τον βασιλιά πηγαίνοντας του το πρόγευμα, τραγουδούσε χαρούμενα στιχάκια, του έκανε αστείους μορφασμούς. Στο κεφάτο πρόσωπό του υπήρχε πάντα ένα μεγάλο φωτεινό χαμόγελο, αλλά και όλη του η ζωή ήταν ήρεμη και ευτυχισμένη.
Είναι εύκολο να αποκτήσει κάποιος τη συνήθεια να μιλάει πίσω από την πλάτη των άλλων, να απευθύνεται σαρκαστικά στους άλλους, να κάνει αρνητικά και κακόπιστα σχόλια για τη ζωή και τους ανθρώπους, να υπονοεί προσβλητικά πράγματα για κάποιον τρίτο, να κουτσομπολεύει και να εκφράζεται με διάφορους άλλους αρνητικούς τρόπους. Δυστυχώς, αυτή η συνήθεια, όσο αθώα και άκακη κι αν μοιάζει, έχει κάποιες σοβαρές συνέπειες.
“Δεν χρειάζεται να σου αρέσει αυτό που συμβαίνει στη ζωή σου, όμως πρέπει να αποδεχτείς, ότι συμβαίνει.” Όσο ο άνθρωπος δεν αποδέχεται την πραγματικότητα είναι αδύναμος να διακρίνει το ρόλο του, και πώς έχει συμβάλει στη διαμόρφωσή της. Η ανικανότητα να αποδεχτεί κάποιος την πραγματικότητα, ισοδυναμεί με την άρνηση να κάνει μια συνειδητή επιλογή.
Η οικογένεια αποτελεί πάντοτε τον βατήρα, και κάποια στιγμή πρέπει να σταθούμε στην άκρη του και να πραγματοποιήσουμε το άλμα προς τον κόσμο και τη μετέπειτα ζωή. Αν, καθώς πάω να πηδήξω από τον βατήρα, πιαστώ από κάπου και κρεμαστώ, θα μείνω εκεί να κρέμομαι και δεν θα πραγματοποιήσω το ταξίδι μου ποτέ.
Είναι προφανές ότι τα συναισθήματα της αγάπης, της τρυφερότητας, της οικειότητας και της αλληλεγγύης σχεδόν πάντοτε συνυπάρχουν με ένα ανώτερο επίπεδο ευτυχίας.
Ήταν μια φορά ένα νησί όπου κατοικούσαν όλα τα συναισθήματα και όλες οι ανθρώπινες ιδιότητες που υπάρχουν. Εκεί ζούσαν μαζί ο Φόβος, το Μίσος, η Σοφία, η Αγάπη και η Αγωνία. Όλοι ήταν εκεί.
© 2025 Σχεσεις και Συναισθηματα
Θέμα εμφάνισης από τον Anders Noren — Πάνω ↑