Τα ναρκωτικά. Μία λέξη που κουβαλά μέσα της πόνο, απογοήτευση, φόβο. Μία λέξη που συνήθως φαντάζει μακρινή – μέχρι που γίνεται δική μας υπόθεση.
Η εξάρτηση από ουσίες δεν είναι απλώς μια προσωπική μάχη. Είναι μια οικογενειακή, κοινωνική και ηθική πρόκληση. Ο εθισμένος δεν υποφέρει μόνος του. Μαζί του υποφέρει η οικογένεια, οι άνθρωποι που τον αγαπούν και βλέπουν αβοήθητοι το φως να σβήνει σιγά σιγά από τα μάτια του.
Όταν το πρόβλημα έρθει «σπίτι»…
Οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν αλλού. Σε άλλους. Ποτέ στους δικούς μας. Μέχρι που ένα παιδί, ένας αδελφός, ένας σύντροφος, βρεθεί ξαφνικά μέσα στον φαύλο κύκλο της εξάρτησης. Τότε ο κόσμος μας γκρεμίζεται. Η καθημερινότητα γεμίζει με άγχη, ενοχές, φόβους, θλίψη και σιωπές.
Σε μια κοινωνία που συχνά δείχνει το αδιάφορο πρόσωπό της, η οικογένεια καλείται να σταθεί όρθια. Να μην λυγίσει, να μην ντραπεί, να μην φοβηθεί. Γιατί μόνο μέσα από τη δύναμη και τη συνοχή της μπορεί να γεννηθεί η ελπίδα.
Η αγάπη δεν φτάνει – χρειάζονται και τα όρια
Η αγάπη είναι απαραίτητη, αλλά δεν είναι από μόνη της αρκετή. Η οικογένεια οφείλει να θέσει όρια, να δείξει σταθερότητα, να αποφύγει τον υπερπροστατευτισμό και τη συνεξάρτηση. Χρειάζεται κουράγιο να πεις: «Σε αγαπώ, αλλά δεν θα επιτρέψω να καταστρέψεις και εσένα και εμάς».
Αυτός ο αγώνας απαιτεί ψυχική δύναμη, υπομονή και επιμονή. Είναι μια διαδρομή γεμάτη πισωγυρίσματα, πτώσεις, απογοητεύσεις, αλλά και μικρές νίκες. Νίκες που για όσους τις ζουν, αξίζουν περισσότερο από οτιδήποτε.
Υπάρχει δρόμος – αρκεί να τον δούμε
Στην Ελλάδα υπάρχουν φορείς που μπορούν να βοηθήσουν. Το ΚΕΘΕΑ, το 18ΑΝΩ και άλλα παρέχουν προγράμματα απεξάρτησης, συμβουλευτική και ψυχολογική στήριξη – όχι μόνο για τον εξαρτημένο, αλλά και για την οικογένεια. Πολλές φορές η ίδια η οικογένεια χρειάζεται θεραπεία, ενημέρωση και ενδυνάμωση, για να μπορέσει να στηρίξει με ουσιαστικό τρόπο.
Το πρώτο βήμα όμως είναι η αποδοχή. Να σταθούμε με θάρρος απέναντι στην αλήθεια και να πούμε: «Ναι, αυτό συμβαίνει σε εμάς. Και θα το παλέψουμε». Όχι με ντροπή, αλλά με αξιοπρέπεια. Όχι με φόβο, αλλά με δράση.
Μην αφήνεις τη σιωπή να κερδίζει
Κάθε εξαρτημένος άνθρωπος είναι μια ψυχή που διψάει για φως. Κάθε οικογένεια που παλεύει είναι μια μικρή εστία αντίστασης στη μοιρολατρία. Ο δρόμος είναι μακρύς, δύσκολος, γεμάτος παγίδες. Μα στο τέλος του υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει λύτρωση. Υπάρχει επανένταξη, αποκατάσταση, ζωή.
Το σημαντικό είναι να μην παραιτηθούμε. Να μην σιωπήσουμε. Να απλώσουμε το χέρι και να πούμε στον άνθρωπό μας: «Είμαι εδώ. Μαζί σου. Μέχρι να τα καταφέρεις».
Πηγή: Κυριακή Μιχαηλάκη – Nlp Life coach, Parent coach, Addict family coach
Email: kiriakimich.lifecoach@gmail.com