Γιατί οι άνθρωποι τείνουν να περιπλέκουν τις ζωές τους; Είναι επειδή τους έχει πλακώσει η πλήξη; Ή μήπως επειδή δεν έχουν να ασχοληθούν με σημαντικότερα πράγματα;

Ως γνωστόν ο κάθε ένας από εμάς αποδίδει διαφορετικά νοήματα σε διάφορα γεγονότα ανάλογα με την προσωπική εκτίμησή μας. Είναι αυτό αρκετό για να δικαιολογήσει την επιδεινούμενη τάση των ανθρώπων να μπερδεύουν πρόσωπα, καταστάσεις και δεδομένα κάνοντας έτσι δυσκολότερη την εξαγωγή συμπερασμάτων και κατ’ επέκταση λύσεων στα διάφορα ζητήματα;

Φαντάζομαι πως όλοι έχουμε φτάσει σ’ ένα σημείο στο οποίο αναρωτιόμαστε γιατί δεν κάνουμε απλά αυτό που νιώθουμε και πιστεύουμε, γιατί υποβάλουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε, γιατί πάντα νομίζουμε ότι υπάρχει κάτι ακόμα… Ακριβώς εκεί πρέπει να σταθούμε και να αναθεωρήσουμε. Το μυαλό παίζει παιχνίδια και η φαντασία οργιάζει, μα όταν συμβαίνει αυτό αποπροσανατολιζόμαστε και ξεχνάμε ποια είναι η ερώτηση, ποιο είναι το πρόβλημα.

Όταν όμως η προσοχή και το ενδιαφέρον είναι εστιασμένα εκεί που πραγματικά θέλουμε να είναι, αυτόματα γίνεται πιο δύσκολο να παρεκτραπούμε. Επομένως η αφετηρία όλων είναι η καθημερινότητα, τα ενδιαφέροντα, τα αγαπημένα πρόσωπα σε συνδυασμό με τον τρόπο που τα βιώνουμε και τα αντιλαμβανόμαστε. Ένας άνθρωπος ο οποίος πασχίζει να μάθει ποιός είναι, τι θέλει να γίνει – θέτοντας στόχους και κάνοντας όνειρα , είναι λογικό να αμφισβητεί, να παρατηρεί, να αναλύει και να επεξεργάζεται κάθε στοιχείο που έχει στη διάθεση του.

Η σύγχυση προκύπτει από την έλλειψη μέτρου.
Είτε την ανυπαρξία είτε την υπερβολή. Είναι όντως δυσεπίτευκτη η μη υπερφόρτωση του εγκεφάλου σύμφωνα με τους ρυθμούς της καθημερινής ζωής και τις ραγδαίες και ασταμάτητες εξελίξεις σε τομείς που επηρεάζουν έμμεσα την συμπεριφορά του ατόμου. Ακριβώς γι αυτούς τους λόγους όμως οφείλουμε να κάνουμε την καθημερινότητά μας πιο όμορφη, πιο διασκεδαστική και υποφερτή.

Τοξικοί άνθρωποι που επηρεάζουν την διάθεση μας και προκαλούν αρνητικά συναισθήματα δεν έχουν θέση στη ζωή μας. Μισοτελειωμένες φιλικές ή ερωτικές σχέσεις που μας εξαντλούν, μας ταλαιπωρούν και δεν οδηγούν πουθενά ας λάβουν τέλος. Ό,τι αξίζει θα μείνει όχι επειδή θα το κρατήσουμε εμείς με το ζόρι αλλά επειδή αξίζει.

Καβγάδες, σκληρά λόγια, ανούσια πράγματα που μας τρώνε χρόνο ας αντικατασταθούν από μια υποχώρηση, μια συγγνώμη, από μια καλή κουβέντα, από δραστηριότητες που μας πληρούν. Αυτό που λες εδώ και μια εβδομάδα ότι θα κάνεις αύριο καν’ το τώρα. Μην αφήνεις εκκρεμότητες που σου καταναλώνουν ενέργεια και σκέψη. Χρειάζεσαι καθαρό μυαλό κάθε μέρα που ξημερώνει για να δίνεις το εκατό τις εκατό του εαυτού σου.

Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Μην καταριέσαι το παρελθόν σου και ό,τι πέρασες γιατί αν δεν είχε γίνει ότι έγινε δεν θα ήσουν αυτό που είσαι σήμερα, μην μετανιώνεις για τα σφάλματά σου γιατί αυτά σου έμαθαν πως να συμπεριφέρεσαι. Ακόμα και οι πιο επώδυνες καταστάσεις έχουν να σου διδάξουν κάτι αφού απελευθερωθεί η συναισθηματική φόρτιση που σου προκάλεσαν. Να είσαι ευγνώμων για κάθε φίλο\φίλη, γκόμενο\γκόμενα που πέρασε από την ζωή σου. Να μην κρατάς κακία σε κανέναν.

Το μίσος είναι για το Σατανά, όχι για τον άνθρωπο.
Όλοι γνωρίζουμε ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει η ύπαρξή μας. Κανείς δεν είναι άτρωτος μήτε τέλειος μήτε άφθαρτος στο παιχνίδι της ζωής. Τα σφάλματα, οι αδυναμίες, τα ελαττώματα… Όλα για τον άνθρωπο είναι. Όπως και η μεγαλοψυχία, η καλοσύνη, η συμπόνια, η αλληλεγγύη. Γιατί λοιπόν να περιπλέκουμε την ζωή μας εμμένοντας στα άσχημα και απλά να μην την κάνουμε πιο ευχάριστη, διασκεδαστική, δημιουργική, γεμάτη με νόημα και με ανθρώπους που μας αγαπούν και αγαπάμε;

Πηγή: Φανή Ναθαναηλίδου – συγγραφέας