Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, αλλά όποιος και να τα άξιζε, δεν θα σε έκανε να κλάψεις.
Και αν αναρωτιέσαι ποιους θα πρέπει να επιλέγεις, φρόντισε να είναι αυτοί που θα σε φροντίζουν και θα σε σέβονται.
Να επιλέγεις τους ανθρώπους που είναι δίπλα σου.
Να επιλέγεις τους ανθρώπους που θα είναι δίπλα σου.
Να επιλέγεις τους ανθρώπους που αξίζει να είναι δίπλα σου . . .
Να τους επιλέγεις και όχι μόνο να σε επιλέγουν.
Και αν αναρωτιέσαι ποιους θα πρέπει να επιλέγεις, φρόντισε να είναι αυτοί που θα σε φροντίζουν και θα σε σέβονται, αυτοί που θα τους αξίζεις και δεν θα σκέφτεσαι μόνο αν τους αξίζεις. . .
Να επιλέγεις ανθρώπους που δεν θα σου δίνουν χώρο και χρόνο στον ελεύθερο χρόνο τους, αλλά θα είναι αυτοί που θα επιλέγουν να ελευθερώνουν χρόνο και χώρο για να μοιράζονται το χρόνο τους μαζί σου.
Επίλεξε λοιπόν αυτούς που θα σκέφτεσαι ότι σου αξίζουν, ότι αξίζουν θέση και χώρο στη δική σου ζωή, στο δικό σου χρόνο. ..
Εξάλλου θυμήσου . . έχουμε 24 ώρες την ημέρα, 168 ώρες την εβδομάδα. . .
Ποιοι αξίζει να έχουν θέση στο χρόνο σου, στους φόβους, στα όνειρα και στις ελπίδες σου;
Επίλεξε λοιπόν . .
Και κράτα κοντά σου αυτούς τους ανθρώπους που θα θέλουν πράγματα για εσένα και όχι συνέχεια από εσένα.
Κράτα κοντά σου αυτούς που θα θέλουν να μοιραστούν μαζί σου στιγμές και δεν θα απαιτούν από εσένα στιγμές.
Κράτα κοντά σου αυτούς που θα σε διεκδικούν, αυτούς που θα σε ακούνε και θα αναρωτιούνται τι κάνεις και δεν θα είναι αυτοί που θα σε φορτώνουν μόνο και μόνιμα με τα δικά τους προβλήματα.
Εξάλλου, είναι υπέροχο να ακούς, αλλά είναι υπέροχο και να ακούγεσαι. . .
Και κάπου εδώ θυμάμαι τον πάντα υπέροχο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκέζ:
«Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, αλλά όποιος και να τα άξιζε, δεν θα σε έκανε να κλάψεις»
Πηγή: Ελένη Σολταρίδου